Θελω να πω κατι σημαντικο και ελπιζω να το διατυπωσω σωστα γιατι ετσι θα καταρευσει ο μυθος του τσιγαρου! Το τσιγαρο μας αρεσει περισσοτερο τωρα που το κοψαμε παρα τοτε που καπνιζαμε!Θυμηθειτε μονο ποσες φορες αηδιασαμε απο την πολυ νικοτινη που ειχε εισχωρησει στον οργανισμο μας. Τωρα στο μυαλο μας εχουμε μεγαλοποιησει την ελλειψη του με αποτελεσμα να αναπολουμε "ευχαριστα"καποιες στιγμες που καπνιζαμε!ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΜΑ!!Οι ψευδαισθησεις μας εχουν μυθοποιησει το καπνισμα στο μυαλο μας!Αν το συνειδητοποιησουμε αυτο δεν θα ξανακαπνισουμε ποτε!!!! Οταν μου ερχεται η "φλασια" για τσιγαρο ξερετε τι λεω στον εαυτο μου;:Α! στο καλο,εγω ΔΕΝ καπνιζω!!!!! Α! στο καλο σας βρε,ουτε εσεις καπνιζετε!!!!
Θανάσης Αποστόλου:
:) Η διακοπή του καπνίσματος είναι μία διαδικασία που γεννά συνεχώς προβληματισμούς και νέες ενδιαφέρουσες σκέψεις.
Nikos Tsachalinas:
Εγώ πάλι το χαρμάνι (ήτοι την ξαφνική επιθυμία για κάπνισμα, μετά τη διακοπή του) το έχω σχηματοποιήσει σαν κάτι ζωντανό, σα σειρήνα, π.χ. σαν το γκόλουμ, που έρχεται με γλειώδες ύφος και χαμογελαστό και μου υπόσχεται ότι "δε θα γίνει τίποτα αν κάνω ένα τσιγάρο, να μην ανησυχω"