Θανάση και Γιώργο σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις!
Επιστρέφω μετά από ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΚΑΠΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ 1995 για ένα update της περίπτωσής μου. :victory:
Λοιπόν. Έχω good news και bad news!! Η ιστορία μου είναι ιστορία επιτυχίας, αλλά υπάρχει μία μικρή -ίσως κακή- λεπτομέρεια. "There is a catch", που λένε.
Λοιπόν: Σε συνέχεια του προηγούμενου post, όντως με την ανάγνωση του βιβλίου, το κάπνισμα -ψυχολογικά, νοητικά και πνευματικά- αποτέλεσε παρελθόν για μένα. Μπήκε ένα τεράστιο Χ. ΤΕΛΟΣ. Επιπλέον, και πολύ σημαντικό, το ξανακύλισμα κατέστη ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Δεν υπάρχει περίπτωση με αυτά που διάβασα να ανάψω ποτέ το "ανόητο τσιγάρο ξανακυλίσματος", ακριβώς γιατί γνωρίζω πια πόσο απατηλό και άχρηστο είναι. Ακόμα και αν με μαστίγωναν, το τσιγάρο αυτό ΔΕΝ θα το άναβα.
ΑΛΛΑ: Το μαστίγωμα υπήρχε. Απλώς δεν άναβα το τσιγάρο. Και εξηγώ.
Και για μην τα παρουσιάσω κιόλας τελείως ρόδινα τα πράγματα (βλ. πρώτο ποστ) και νιώσουν οι υπόλοιποι μαλάκες-που-δεν-κατάλαβαν-το-βιβλίο-και-δεν-πέταξαν-στα-ουράνια-με-το-που-έκλεισαν-το-οπισθόφυλλο-πετώντας-το-πακέτο-στα-σκουπίδια-μια-για-πάντα-για-να-ζήσουν-την-υπόλοιπη-ζωή-τους-μέσα-στην-απόλυτη-ευτυχία... Θα πω λοιπόν ότι τα πράγματα έγιναν πολύ σκούρα... πολλές φορές...
Υπήρξαν βραδιές με ποτάκι... Υπήρξαν βραδιές clubbing... Υπήρξαν κουβεντούλες σε μπαλκονάκι... Υπήρξαν διαλείμματα χαλάρωσης από δουλειές/παιδιά... Υπήρξαν απογοητεύσεις... Υπήρξαν μεγάλες στεναχώριες (με την ασθένεια του συγγενικού μου προσώπου)... Υπήρξαν απογεύματα με κατάθλιψη... Υπήρξε 'αγχώδης συνδρομή' με έκτακτες καρδιακές συστολές (1 εβδομάδα XANAX)... Όλα, όλα, όλα αυτά -και άλλα πολλά- συνοδεύονταν από την απόλυτη επιθυμία για κάπνισμα... Δεν ήταν συνέχεια, ούτε κάθε μέρα, αλλά ήταν αρκετές φορές την εβδομάδα. Και η επιθυμία δεν κρατούσε 5 λεπτά όπως λέγεται συνήθως. Μπορεί να κρατούσε και ώρες. Το μυαλό κολλημένο, εκεί! Απλώς, χάρη στο βιβλίο, ΔΕΝ άναψα (χωρίς το βιβλίο, δεν θα άντεχα ούτε 2 εβδομάδες). Το βάσανο όμως δεν έφευγε. Είχαν περάσει 3 μήνες και δεν είδα βελτίωση στη συχνότητα/ένταση που σκεφτόμουν το τσιγάρο.
Δεν ξέρω, Θανάση. Ίσως φταίει ότι η βλάβη στον εγκέφαλο παραμένει. Ο εθισμός, ειδικά όσο πιο νεότερος εθίζεσαι (εγώ ήμουν 15/16 χρονών), να προκαλεί permanent damage. Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι βασανιζόμουν πολύ, και απ' την άλλη δεν υπήρχε περίπτωση να ανάψω τσιγάρο. Ήμουν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Και έτσι, άρχισα να 'κλέβω'.
Κάθισα και σκέφτηκα (που λέει και το άσμα) και είπα: Οκ, βασανίζομαι. Αν δεν καπνίσω θα τρελαθώ. Αλλά εάν πάρω έστω και μία τζούρα, τελείωσε!! Δεν ξαναγυρίζω εκεί με τίποτα. Οπότε? Πώς θα γίνει να καπνίσω λίγο χωρίς να ξανα-εθιστώ? Και τότε μου ήρθε μια ιδέα. Ηλεκτρονικό τσιγάρο χωρίς νικοτίνη.
Ξενέρωμα, ξέρω. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Αγόρασα ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο χωρίς νικοτίνη με άρωμα πράσινου μήλου και τώρα πλέον έχω ηρεμήσει εντελώς. Δεν παίρνω πια τηλέφωνα τον άντρα μου στη δουλειά να του πω "θέλω να καπνίσω" για να με ηρεμήσει. Δεν σκέφτομαι πια καθόλου το 'πρόβλημα'. Δεν βασανίζομαι ΚΑΘΟΛΟΥ. Κι αυτό γιατί με αυτό το πράγμα ξεγελιέμαι!!! Το να εισπνεύσω και να εκπνεύσω 'καπνό' (κάτι που έκανα για 18 χρόνια) δεν είναι πια κάτι απαγορευμένο δια παντός για μένα -ένας απαγορευμένος καρπός μόνο για μένα. Και χωρίς τη νικοτίνη, δεν υπάρχει εθισμός. Δεν το κάνω καν κάθε μέρα. Και δεν το κάνω καν πολύ ώρα (μετά από 2-3 τζούρες, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει reward νικοτίνης, βαριέμαι και το αφήνω). Δεν το παίρνω μαζί μου πουθενά. Απλώς το έχω στο σπίτι και ξέρω ότι όποτε θελήσω μπορώ να 'καπνίσω' και αυτό με ηρεμεί. Μου ξεγελάει τον εγκέφαλο, πώς να το πω.
Θανάση ξέρω ότι είσαι ενάντια στο ηλεκτρονικό τσιγάρο. Εμένα όμως, στη συγκεκριμένη στιγμή, μου προσέφερε διέξοδο (μιλάμε πάντοτε ΧΩΡΙΣ νικοτίνη). Δεν ξέρω αν αποτελώ κακό παράδειγμα για τους υπόλοιπους. Αλλά αυτό δεν κάνουμε εδώ? Συζητάμε για τον φρικτό αυτό εθισμό μας και ο καθένας μας παρουσιάζει τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει με βάση την μοναδικότητα της προσωπικότητάς του?
Ίσως να είναι κακή διέξοδος. Ίσως και να βλάπτει και αυτό τα πνευμόνια. Ίσως μ' αυτό να κρατάω επικίνδυνους δεσμούς με το κάπνισμα.
Είναι όμως μια διέξοδος. Η συχνότητα είναι αμελητέα και τα βλαβερά στοιχεία ελάχιστα (γλυκερίνη και νερό). Όσο για τους δεσμούς... δεν νομίζω ότι κόβονται ποτέ στην Ελλάδα που καπνίζουν όλοι σαν φουγάρα.
Δεν κατάφερα λοιπόν να φτάσω στην πλήρη απάθεια όπως την περιγράφεις στο βιβλίο. Τσιγάρο όμως ΔΕΝ ΑΝΑΨΑ. Και ούτε πρόκειται!! Αυτό είναι το καλύτερο που μπορώ.
Τέλος, πληροφοριακά, το συγγενικό μου πρόσωπο ανταποκρίθηκε εξαιρετικά στη θεραπεία και έχει 70% βελτίωση/υποχώρηση της νόσου (ο συγκεκριμένος καρκίνος του πνεύμονα δεν θεραπεύεται -για να μην παίρνουμε θάρρος... απλώς κερδίζεις χρόνο...)
=yes!= ΣΗΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΑΩ ΗΙΙΤ ΚΑΙ SQUATS =yes!=
=yes!= THANX FOR EVERYTHING =yes!=
Θανάσης Αποστόλου:
γεια σου Νίκη με τις περιεκτικότατες κι άκρως ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις σου!!
Το κακό με το κάπνισμα είναι ότι υποφέρεις άδικα, αλλά μερικές φορές ο μόνος τρόπος για να βεβαιωθείς 100% ότι δεν σου προσφέρει τίποτα κ ούτε καν σου αρέσει, είναι... να καπνισεις πάλι λίγα τσιγάρα, πράγμα όμως που σε καθιστά εκ νέου απολύτως αιχμάλωτο της παγίδας... :-x
Το ηλεκτρονικό τσιγάρο χωρίς νικοτίνη, βλέπω ότι σε βοήθησε να απομυθοποιήσεις για μία ακόμη φορά τη φούσκα του καπνίσματος.. Με το που το άναψες, ΛΥΘΗΚΕ η ομολογουμένως βασανιστική εσωτερική σύγκρουση με τα απομεινάρια του "μεγάλου τρόμου"..
Κι ενώ πράγματι για τους περισσότερους το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι αιτία ξανακυλίσματος ή χαράμισμα της αποφασιστικότητας για αληθινή απόδραση, βλέπω ότι σε κάποιες λίγες περιπτώσεις, σαν και σένα, μπορεί πράγματι να βοηθήσει.
Ίσως λοιπόν κάποια στιγμή φτιάξω ένα άρθρο για τις εξαιρέσεις στις οποίες το ηλεκτρονικό τσιγάρο βοηθά (κατά κάποιους, και τα herbal τσιγάρα, χωρίς νικοτίνη), για να λύσει εσωτερικές συγκρούσεις. Σε αυτό το άρθρο θα σε αναφέρω ως χαρακτηριστικό παράδειγμα και θα παραθέσω απόσπασμα όσων γράφεις.
Κατά τ' άλλα έχεις τα θερμά μας συγχαρητήρια για την λαμπρή σου πορεία.. Ουσιαστικά έχεις αλλάξει τη μοίρα σου.. η παγίδα δεν είναι σχεδιασμένη για να παρακάμπτεται.. Ελπίζω να επιμείνεις στον ίδιο δρόμο, γιατί αυτό που πετυχαίνεις, το αξίζεις και το δικαιούσαι!
Niki:
Θανάση σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, μου έδωσε πολύ μεγάλη χαρά. Νόμιζα ότι θα με 'μάλωνες' για ημίμετρα και μη οριστική απόδραση... :γέλιο:
Έτσι είναι, ακριβώς όπως τα λες.
Ναι, το ηλεκτρονικό τσιγάρο θέλει ΠΟΛΥ ψάξιμο. Χαίρομαι αν βοήθησα στη σχετική έρευνά σου. Αν μου επιτρέπεις να προσφέρω την άποψή μου (υπήρξα καπνίστρια ηλεκτρονικού τσιγάρου για ένα χρόνο και μέλος φόρουμ):
ΜΕ ΝΙΚΟΤΙΝΗ 1. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο (με νικοτίνη) είναι μια πολύ καλή λύση για κάποιον που ΔΕΝ θέλει να κόψει το κάπνισμα, αλλά θέλει να καπνίζει πιο 'υγιεινά'. Έχει πολλά πλεονεκτήματα: ΘΕΤΙΚΑ: -Αντί για νικοτίνη + 4000 χιλιάδες χημικά + πίσσα, παίρνεις νικοτίνη + 1-2. -Δεν υποβάλεις τους γύρω σου σε παθητικό κάπνισμα... δεν βρωμάς.. δεν έχει στάχτες.. κλπ. ΑΡΝΗΤΙΚΑ: -Είναι ΠΟΛΥ εύκολο για κάποιον να το ξαναγυρίσει στο κανονικό τσιγάρο. Εγώ, ας πούμε, άλλαξε η εταιρία την γεύση του ηλ.τσιγάρου και επειδή δεν μ'άρεσε και βαριόμουν να ψάξω για άλλη γεύση, αγόρασα τσιγάρα και τελείωσε. Ξέρω και άλλους που έκαναν ηλ.τσιγ. για καιρό και το ξαναγύρισαν σε κανονικό, ξέρω άλλους που έκαναν ΚΑΙ ηλεκτρονικό ΚΑΙ κανονικό ταυτόχρονα (το χειρότερο) αλλά επίσης ξέρω και κάποιους που το γύρισαν σε ηλεκτρονικό και το διατηρούν τώρα πολύ καιρό χωρίς κανένα πρόβλημα. -Εξακολουθείς να είσαι σκλάβος μιας ουσίας που ορίζει και ελέγχει τη ζωή σου (τα ξέρουμε, δεν θα επεκταθώ). Και όπως το λες τέλεια, αποτελεί "χαράμισμα της αποφασιστικότητας για αληθινή απόδραση". -Δεν έχει εξακριβωθεί επιστημονικά ΠΟΣΟ βλάπτουν αυτά τα έστω 1-2 χημικά που περιέχει. 2.Το ηλεκτρονικό τσιγάρο με νικοτίνη ΔΕΝ θα βοηθήσει κάποιον να κόψει το κάπνισμα. Είναι το ίδιο, καπνίζεις, απλά με άλλο μέσο.
ΧΩΡΙΣ ΝΙΚΟΤΙΝΗ 3.Το ηλεκτρονικό τσιγάρο χωρίς νικοτίνη ΔΕΝ θα βοηθήσει κάποιον να κόψει το κάπνισμα. Είναι σίγουρο ότι θα ανάψει τσιγάρο. Δεν ξεγιελιέται ο εγκέφαλος αν χρειάζεται τη νικοτίνη του. 4.Πολλοί λένε να αρχίσουν το ηλ. τσιγάρο με υψηλή περιεκτικότητα νικοτίνης και σιγά σιγά να βάζουν υγρό με χαμηλότερη, και σταδιακά να περάσουν σε υγρό χωρίς νικοτίνη. Αυτό ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν λειτουργεί. Μου θυμίζει λίγο κάποιον που σταδιακά θα ελαττώνει τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζει την ημέρα. Όλοι ξέρουμε τι παγίδα είναι αυτό. Γενικά, νομίζω πως η νικοτίνη κόβεται με έναν τρόπο και αυτός είναι το 'μαχαίρι' με την συνειδητοποίηση της παγίδας που αποτελεί όπως ακριβώς περιγράφεις στο βιβλίο σου.
Τώρα: η δική μου περίπτωση με το ηλεκτρονικό τσιγάρο χωρίς νικοτίνη: Δεν είμαι πια καπνίστρια. Έμεινα άκαπνη τρεις μήνες πριν το πάρω. Η νικοτίνη δεν υπάρχει μέσα μου εδώ και πολύ καιρό. Το τσιγάρο αποτελεί οριστικά παρελθόν για μένα. Το να ξανα-αρχίσω το κάπνισμα είναι ο χειρότερος εφιάλτης μου. Αλλά: είχα μία ανάγκη... δεν ξέρω πώς να το περιγράψω... είναι κάτι πολύ ενδόμυχο... ίσως κατάλοιπα του μεγάλου φόβου όπως πολύ εύστοχα το περιέγραψες... Κυρίως όμως μπορώ να το περιγράψω ως εξής: Με εξόργιζε που όλος ο κόσμος γύρω μου μπορούσε να καπνίζει εκτός από μένα. Που η κίνηση αυτή ήταν απαγορευμένη για μένα και μόνο για μένα (όπως ο αλκοολικός που απαγορεύεται να πιει έστω και μια γουλιά ενώ οι γύρω του ευχαριστιούνται casually το ποτάκι τους). Θα ήθελα να μπορούσα να καπνίσω λίγο, μεμονωμένα, χωρίς να ξανα-εξαρτηθώ. Μπορεί αν ζούσα σε άλλη χώρα που δεν καπνίζει κανείς να το ξεπερνούσα οριστικά, δεν ξέρω. Το σίγουρο είναι ότι δεν έφτασα στην απάθεια. Δεν έγινα σαν 'μη καπνιστής'. Απ' τα 35 μου χρόνια, κάπνιζα τα 18, πάνω απ' τα μισά, υποθέτω δεν ξεπερνιέται τόσο εύκολα. Διαβάζω και άλλους στο φόρουμ που 'ξανακύλησαν' μετά από ΠΟΛΛΟΥΣ μήνες (και σίγουρα θα ξέρεις ακόμα πιο πολλούς) και σκέφτομαι πως ίσως το ηλεκτρονικό τσιγάρο χωρίς νικοτίνη να είναι μια καλή λύση για περιπτώσεις σαν τη δική μου: Πρώην καπνιστής, απεξαρτημένος μεν/αλλά... (Περίπτωση "ναι μεν, αλλά")
Το σίγουρο είναι πως πλέον είμαι ΜΗ ΚΑΠΝΙΣΤΡΙΑ και πραγματικά έχει αλλάξει η μοίρα μου!! Θα γράψω σύντομα σε ξεχωριστό post το πώς άλλαξε η ζωή μου.
Και πάλι σ' ευχαριστώ για το τόσο πολύτιμο βιβλίο σου, αλλά και όλη τη γνώση που προσφέρεις σε αυτό το site!!!
Θανάσης Αποστόλου:
σημειώνω τα πολύ ενδιαφέροντα που γράφεις...!
Πράγματι όπως το λες, ο καπνιστής έχει χάσει το δικαίωμα να ανάψει ένα πούρο ή τσιγάρο σε μία ανέμελη στιγμή, όπως ο αλκοολικός έχει χάσει το δικαίωμα στο ποτό που θα έπινε ένα Σάββατο..