Recent Posts

Pages: [1] 2 3 4 5 6 ... 10
1
Ένα πρόσφατο βίντεο με την τελευταία παραλαβή μονόκοκκου...




Τελευταία νέα: Προσεχώς έρχεται το Masterclass του Επιούσιου Άρτου!
2
Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους, με υγεία!

Έχω κάποια ευχάριστα νέα.
Μετά από πολύ δουλειά, το Masterclass του Επιούσιου Άρτου είναι σχεδόν έτοιμο.

Βέβαια το "σχεδόν" σημαίνει αρκετές μέρες ακόμα δουλειάς. Οπότε κάντε λίγη υπομονή, όσοι με έχετε ρωτήσει σχετικά...

 :victory:


Να και ένα πρόσφατο βίντεο που έφτιαξα όταν παρέλαβα τις προμήθειες αλευριού του φετινού Χειμώνα:

3
Πάνε αρκετά χρόνια όταν είχα αναφέρει (απ' τους πρώτους στην Ελλάδα) το ζήτημα της ασταξανθίνης, η οποία στο μεταξύ έχει γίνει πολύ δημοφιλής.

Όλα αυτά τα χρόνια λαμβάνω ασταξανθίνη σποραδικά, ιδίως το καλοκαίρι για την προστασία που προσφέρει στο δέρμα από τον ήλιο.

Σήμερα έπεσα τυχαία σε αυτό το βίντεο και κάθισα και το είδα. Αναφέρεται μία εντυπωσιακή έρευνα που έδειξε ότι η ασταξανθίνη αυξάνει κατά 12% το προσδόκιμο ζωής των ποντικιών. Επίσης κάνει πολύ καλό στο δέρμα και την καταπόνηση που υφίσταται λόγω ηλικίας. Από την άλλη όμως αναφέρεται ότι και το οξειδωτικό στρες είναι καλό πράγμα, και μάλιστα ενδέχεται να αντιοξειδωτικά να βλάπτουν (ελαφρώς) εάν λαμβάνονται σε υπερβολικές ποσότητες. Για παράδειγμα μπορεί να μειώσουν την πολύ ωφέλιμη οξείδωση που συμβαίνει λόγω άσκησης.

Τελικό μου συμπέρασμα: Καλή η ασταξανθίνη και γενικά τα αντιοξειδωτικά, αλλά... ας μην το παρακάνουμε.


4
Γιατί είναι τόσο ακριβό το αλεύρι μονόκοκκου σιταριού;

Αυτή είναι μία ερώτηση που λαμβάνω αρκετά συχνά και την έχω συζητήσει και με τους παραγωγούς τους εκπληκτικού αυτού σιτηρού.

Οι λόγοι είναι κυρίως 2:

α) Ο σπόρος μετά το αλώνισμα δεν βγαίνει έτοιμος, καθαρός όπως στο κοινό στάρι, αλλά έχει επάνω του κολλημένο ένα περίβλημα (λέπυρο), που πρέπει να απομακρυνθεί με άλλο μηχάνημα. Αυτή η έξτρα διαδικασία αυξάνει λίγο τον κόπο που απαιτείται, άρα και το κόστος.

β) Ο κύριος λόγος για την αυξημένη τιμή όμως είναι άλλος: Η χαμηλή παραγωγή στο χωράφι. Ένα στρέμμα με κοινό σιτάρι βγάζει περίπου 600 κιλά προϊόν, ενώ ένα στρέμμα με μονόκοκκο βγάζει μόνο 150-200 κιλά. Έτσι το να αφιέρωνε κάποιος τη γη του για να παράξει μονόκοκκο σε ίδια τιμή με το κοινό σιτάρι, θα ήταν οικονομική ζημιά. Δε θα έφτανε η γη του για να βιοποριστεί, εκτός αν επρόκειτο για μεγαλοκτηματία (που κι αυτός δε θα ήθελε να θυσιάσει τα κέρδη που θα είχε με το κοινό σιτάρι).  Για να είναι οικονομικά βιώσιμη η παραγωγή μονόκοκκου, θα πρέπει το προϊόν να κοστίζει ακριβότερα.

γ) Ένας ακόμα λόγος είναι η μικρή ζήτηση. Ο κόσμος δεν γνωρίζει την αξία του μονόκοκκου (και τα προβλήματα του μοντέρνου σιταριού), οπότε διαμορφώνεται μικρή ζήτηση, πράγμα που ενδεχομένως αυξάνει το κόστος (λιγότερες επενδύσεις στην επεξεργασία, λιγότερες καλλιέργειες). Φυσικά και η υπερβολικά μεγάλη ζήτηση μονόκοκκου θα έφερνε εκτόξευση των τιμών, οπότε ας θεωρήσουμε προς το παρόν "ουδέτερο" αυτόν τον παράγοντα.

Υπάρχει όμως και ένας παράγοντας που ΜΕΙΩΝΕΙ το κόστος του μονόκοκκου! Το ότι η καλλιέργεια μονόκοκκου δε χρειάζεται λιπάσματα και φυτοφάρμακα! Όμως δυστυχώς αυτό, μόνο ελάχιστα επηρεάζει την τελική τιμή του προϊόντος. Βλέπεις, τα φυτοφάρμακα μπορεί να έχουν τεράστιο κόστος στην υγεία μας (ακόμα και σε μικροποσότητες), έχουν όμως ελάχιστο οικονομικό κόστος για τον αγρότη...
5
Ένας Επίλογος

Κάπου εδώ τελειώνει η παρέμβασή μου ως ενεργός πολίτης της Λιβαδειάς. Τελειώνει όμως μόνο προσωρινά.

Θα ήθελα να απευθύνω μία φιλική προειδοποίηση προς τον επόμενο Δήμαρχο, όποιος κι αν είναι.

Στις επόμενες εκλογές δε θα είμαι τόσο ήπιος. Θα αναλάβω εκ νέου δράση, αλλά πολύ πιο ενεργά. Σε αυτές τις εκλογές αφιέρωσα το 20% του χρόνου μου, για λίγους μήνες. Στις επόμενες θα αφιερώσω το 100% του χρόνου μου για τουλάχιστον ένα έτος.

Στόχος μου: Να μη μπορεί να δει ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ επανεκλογή ο νέος Δήμαρχος, αν δεν ικανοποιήσει την πλειοψηφία των αιτημάτων που παρουσιάστηκαν! (Εννοείται ότι θα το επιδιώξει με τον δικό του τρόπο και με βάση τις δικές του ιδέες, δεν υπαγορεύουμε ακριβώς τι θα κάνει.)

Δεν πρόκειται για δικά μου αιτήματα, αλλά σχεδόν όλων των πολιτών που ασφυκτιούν στην πόλη μας. Δεν ζητάμε προσωπικά ρουσφέτια, ούτε αποσκοπούμε σε οποιοδήποτε προσωπικό όφελος. Ζητάμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.

Αν ο νέος Δήμαρχος (είπαμε, όποιος κι αν είναι) δεν ικανοποιήσει τις δίκαιες απαιτήσεις των πολιτών, τον περιμένουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Η πόλη δεν αντέχει και ΔΕ ΘΑ ΑΝΕΧΤΕΙ άλλη υποβάθμιση.

Δε λέω ότι θα το πετύχω, δεν είμαι παντοδύναμος, πάντως σίγουρα θα το προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις. Και για αυτόν τον σκοπό έχω ήδη αρκετούς συμπολίτες στο πλευρό μου, που επικροτούν τις παρεμβάσεις μου. Εύχομαι να μη χρειαστεί να ασχοληθώ πάλι με τα θέματα του Δήμου (ειλικρινά, δε θέλω, έχω πολλές άλλες, πολύ αγαπημένες ασχολίες) αλλά αν χρειαστεί, θα το κάνω.

Αλλά για να μην τελειώνουμε έτσι "επιθετικά," πράγμα που γενικά δε μου ταιριάζει (το γνωρίζετε όσοι με ξέρετε ή έχετε δει άλλα βίντεό μου), θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους απλούς συμπολίτες (τους περισσότερους δεν τους γνωρίζω προσωπικά), για την υποστήριξη σε αυτήν την ταπεινή μου προσπάθεια να επηρεάσω τις εξελίξεις και την δημόσια συζήτηση.

Α! Κι ένα ευχαριστώ, που φτάσατε την ανάγνωση ως το τέλος! Ήταν μεγάλο το κείμενο...

Να είστε όλοι καλά, και μακάρι να εκλεγεί ο πιο άξιος, για να διαχειριστεί το μέλλον του αγαπημένου μας τόπου!

Καλή ψήφο και εις το επανιδείν!

υγ: Στα επόμενα χρόνια, ενδέχεται να προστεθούν νέες ιδέες στην παρούσα δημοσίευση.
6



Ο κόμβος που βλέπετε στην παραπάνω εικόνα είναι ένας ιδανικός κόμβος. Σκοπός του (όπως κάθε άλλου κόμβου), να βάλει σε τάξη την κυκλοφορία σε σημείο που συναντώνται πολλοί κύριοι δρόμοι, όπου ο καθένας θεωρεί ότι έχει προτεραιότητα. Δε φτιάχτηκε σε κάποια ευθεία για να "κόψουν ταχύτητα" οι οδηγοί, ούτε γιατί κάποτε, ίσως σε 10 χρόνια, "θα ενωθούν κύριοι δρόμοι στο σημείο", όπως ο δικός μας κόμβος, στην οδό Δελφών.

Αν κύριοι της Δημοτικής Αρχής, τον φτιάξατε για να κόβουν ταχύτητα οι οδηγοί, γιατί δε φτιάχνετε άλλους 3 κόμβους και στην Αθηνών (από Εσπέρια και μετά), όπου επίσης αναπτύσσουν ταχύτητα τα οχήματα, και επιπροσθέτως είναι πυκνοκατοικημένη περιοχή με πολλά παιδιά (κι όχι έρημη όπως η Δελφών); Αυτό θα μας καθιστούσε... κομβική πόλη!

Προσέξτε και τις νησίδες των δρόμων (τις σημείωσα με κόκκινους κύκλους). Λεπτές, ίσα να κοντοστέκεται ένας πεζός που περνά απέναντι ή να χωρά ένα δέντρο ή θάμνος που θα φυτευτεί. Δεν είναι 3-μετρες, όπως οι δικές μας (Αισχύλου, Αθηνών και αλλού), γεμάτες αγριόχορτα και ακαθαρσίες ζώων.

Αυτοί αξιοποίησαν στο έπακρο τους χώρους τους. Εμείς οι Μοντερνίστας, οι "φίλοι του πρασίνου", δημιουργήσαμε τεράστιες τουαλέτες σκύλων, παρόλο που η πόλη ασφυκτιά από έλλειψη χώρων.

Η Λιβαδειά εξελίσσεται σε πόλη - ανέκδοτο της Ελλάδας και πόλη - τραγωδία για τους κατοίκους της.

Η φωτογραφία είναι από τα Ιωάννινα.
7
Μία πρόταση για πραγματική ανακύκλωση

Μόνο όποιος αγαπά την ανακύκλωση...
μόνο όποιος αγανακτεί με τον τρόπο που (δεν) γίνεται ανακύκλωση στην Ελλάδα...
μπορεί να καταλάβει την αξία αυτής της ιδέας που παρουσιάζω σε αυτό το βίντεο.
Είναι μία πρόταση που απευθύνεται όχι μόνο στον Δήμο Λιβαδειάς, αλλά και σε κάθε Δήμο της χώρας.

8
Οι αντιδήμαρχοι, τι φάση;

Ο Δήμαρχος είναι το σημαντικότερο πρόσωπο για την διοίκηση μιας πόλης. Όμως είναι μόνο ένας άνθρωπος. Τι να προλάβει να πρωτοκάνει; Να παρίσταται σε εκδηλώσεις; Να τρέχει σε κάθε γειτονιά για να επιλύει θέματα; Να σχεδιάζει; Να φέρνει σε πέρας την γραφειοκρατία;

Θα 'πρεπε η μέρα του να έχει 50 ώρες για να προλαβαίνει να ασχολείται με τα πάντα. Γι' αυτό θεωρώ ιερό τον ρόλο του αντιδημάρχου.
Υπάρχουν και οι δημοτικοί σύμβουλοι, όμως αυτοί πέραν της συμμετοχής τους στις συνεδριάσεις, λίγα μπορούν να κάνουν, όντας μάλιστα και άμισθοι.

Ο Δήμαρχος και ο Αντιδήμαρχος όμως πληρώνονται. Διάβασα ότι για μία πόλη του μεγέθους της Λιβαδειάς, ο Δήμαρχος αμοίβεται με περίπου 3.500€ το μήνα, πράγμα που τον καθιστά χορτασμένο και σχετικά θωρακισμένο στους πειρασμούς του χρηματισμού, εκτός αν είναι τέρμα διεφθαρμένος και αχόρταγος, όπως δυστυχώς συμβαίνει σε πολλές πόλεις της Ελλάδας (ξεκαθαρίζω ότι δεν έχω συγκεκριμένες πληροφορίες για τη Λιβαδειά).

Ο Αντιδήμαρχος επίσης πληρώνεται με 1750€ το μήνα, ώστε να μπορεί να αφοσιωθεί πλήρως στο έργο του, αναλαμβάνοντας κρίσιμους τομείς της πόλης.

Πείτε μου τώρα:

Αν βγάζεις τόσα, αν έχεις τόσο τεράστιο έργο και ευθύνη για την πόλη, είναι λογικό να συνεχίζεις να εργάζεσαι στο επάγγελμά σου;

Τι σόι αντιδήμαρχος είναι αυτός που συνεχίζει να εργάζεται στο επάγγελμά του για πχ. 8 ώρες τη μέρα; Τι έργο θα αποδώσει; Όσο ιδιοφυία κι αν είναι, όσο κι αν περιορίσει τον ύπνο του, πόσα θα μπορέσει να κάνει;

Αν ήμουν αντιδήμαρχος θα ξύπναγα κάθε μέρα στις 7, και θα αλώνιζα την πόλη, θα επέβλεπα καταστάσεις, θα διεκπεραίωνα υποθέσεις και πάλι θα αγανακτούσα για τα πολλά που δε θα προλαβαίνω να φέρω εις πέρας.

Να εργάζεσαι 1 ή 2 τρίωρα τη βδομάδα στο κανονικό σου επάγγελμα, το καταλαβαίνω. Μπορεί να μη γίνεται να το εγκαταλείψεις πλήρως ή να βάλεις άλλον στο πόστο σου ολοκληρωτικά. Όμως μου φαίνεται ως θράσος να απολαμβάνεις την τιμητική θέση, τα καλά λεφτά της θέσης του αντιδημάρχου, χωρίς παράλληλα να έχεις αφοσιωθεί σε αυτό. Το ίδιο φυσικά ισχύει ακόμα περισσότερο για τον Δήμαρχο.

Διευκρινίζω (ειλικρινά!) ότι δε μιλάω για τη Λιβαδειά τώρα, ούτε "φωτογραφίζω" συγκεκριμένα άτομα. Μιλάω γενικά, για κάθε πόλη της Ελλάδας, μιας και το φαινόμενο παρατηρείται και στην πόλη μας και σε πολλές άλλες πόλεις.

Ιδανικός αντιδήμαρχος, είναι αυτός που:
- Είναι στοιχειωδώς μορφωμένος και καλλιεργημένος άνθρωπος
- Είναι γνώστης του αντικειμένου που θα αναλάβει, ή έχει καλές ιδέες, πρακτικό μυαλό, δεν πετά στα σύννεφα της γενικότητας και του αόριστου ευχολογίου.
- Είναι εργατικός, τίμιος, οπαδός της διαφάνειας σε κάθε του βήμα. Απεχθάνεται τον χρηματισμό και το ρουσφέτι.
- Πάνω απ' όλα είναι μαχητικός και δε φοβάται την σύγκρουση. Έχοντας κατά νου τις νέες γενιές που θα ακολουθήσουν, κι όχι τον μπάρμπα που του ζητάει μία προσωπική βόλεψη ασύμφορη για την πόλη, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι ενεργεί στο όνομα των πολιτών που τον ενδυνάμωσαν με την ψήφο τους, δε διστάζει να τα βάλει με μικροσυμφέροντα που κρατούν την πόλη πίσω.

Το δεύτερο ζήτημα είναι...

ΠΩΣ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ;

Παρατηρώ ότι στη χώρα μας δεν επιλέγονται πάντα οι ικανότεροι, οι εργατικότεροι δ. σύμβουλοι για αντιδήμαρχοι, αλλά κάποιες φορές αυτός στον οποίο "χρωστά χάρη" ο Δήμαρχος. Χρησιμοποιείται συχνά η καλοπληρωμένη θέση του αντιδημάρχου ως ρουσφέτι που ξεπληρώνει υποχρεώσεις, ή γιατί μπορεί να είναι έμπιστος.

Το "έμπιστος" δε μου αρέσει ως λέξη... γιατί η εμπιστοσύνη χρειάζεται και μεταξύ κατεργαρέων.
Για παράδειγμα για να κλέψουμε μαζί λεφτά, χρειάζομαι ως Δήμαρχος πάνω απ' όλα κάποιον που να τον εμπιστεύομαι, δε μπορώ να το κάνω με κάποιον τίμιο εργασιομανή που έχει πάθος με τα προβλήματα του τόπου.

Επίσης τι φάση είναι αυτή με τις διαρκείς αλλαγές αντιδημάρχων;

Για έναν χρόνο μπαίνει ο ένας, μετά ο άλλος, και στο τέλος ένας άλλος. Και αν δε φτάνουν οι θέσεις για το βόλεμα των κολλητών, απλό, φτιάχνουμε κι άλλες θέσεις αντιδημάρχων, ώστε να βολέψουμε περισσότερους φίλους σε ακριβοπληρωμένες θέσεις.

Το λογικό θα ήταν να επιλέξεις 3-4 άξιους αντιδημάρχους και να τους κρατάς στη θέση τους για όλη τη θητεία, εκτός αν προκύψει σοβαρή ανεπάρκειά του, ή σοβαρή διαφωνία με τον δήμαρχο ή κάποιο σκάνδαλο. Δεν τον αλλάζεις, πάνω που έχει μάθει να λειτουργεί αποδοτικά!

Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τον Δήμαρχο, ως τον μόνο παράγοντα που θα κρίνει αν θα πάει καλά η πόλη. Όμως συχνά ο αντιδήμαρχος είναι ο κρίσιμος παράγοντας που θα εκτοξεύσει με την αξιοσύνη του, ή θα καταστρέψει ολοσχερώς, την θητεία μίας Δημοτικής Αρχής.

Επιστώ την προσοχή της Νέας Δημοτικής Αρχής (όποια κι αν είναι), να μην κάνουν παιχνίδια με την καλοπληρωμένη θέση του Αντιδημάρχου.




Και μία πραγματική ιστορία:

Μια μέρα ένας φίλος από το μπαλκόνι του βλέπει το απορριμματοφόρο του Δήμου που περνά μπροστά απ' το σπίτι του να μαζέψει σκουπίδια. Ο υπάλληλος ανοίγει τους κάδους και ρίχνει μία ματιά. Είναι μισογεμάτοι. Τότε δίνει σήμα στον οδηγό και φεύγουν χωρίς να αδειάσουν τους κάδους. Κάνουν το ίδιο και στους επόμενους κάδους, παρακάτω.

Ο φίλος αγανακτεί με τους... "εργαζόμενους". Είναι η πολλοστή φορά που το κάνουν. Τα παρατάει όλα, μπαίνει στο αμάξι και τους φτάνει λίγα τετράγωνα παρακάτω. Τους κατσαδιάζει και ζητά τα ονόματά τους για να προχωρήσει σε επώνυμη καταγγελία. Δεν του μιλάνε καθόλου και φεύγουν σαστισμένοι.

Δεν το βάζει κάτω. Πηγαίνει στον χώρο συγκέντρωσης απορριμματοφόρων, με σκοπό να μάθει από εκεί τα ονόματα των υπαλλήλων που είχαν βάρδια τη συγκεκριμένη ώρα. Τα βρίσκει όλα κλειστά. Επιστρέφει σπίτι.

Εκεί που κάθεται στο μπαλκόνι αγανακτισμένος, σκάει μύτη το (ίδιο) απορριμματοφόρο. Αδειάζουν πλήρως τους κάδους. Το κάνουν μόνο στους δικούς του. Όλους τους παρακάτω τους αφήνουν μισογεμάτους και φεύγουν γρήγορα.

Ξέροντας καλά τον φίλο (ας μην πούμε το όνομά του), γνωρίζω ότι δεν ήταν μεμονομένη περίπτωση αυτή η υπεύθυνη, μαχητική στάση του. Γνωρίζω ότι αν ήταν αντιδήμαρχος καθαριότητας, η πόλη θα έλαμπε! Και δεν το αποκλείω ΝΑ ΓΙΝΕΙ αντιδήμαρχος, σε 5 χρόνια από σήμερα, αν η νέα Δημοτική Αρχή παραμελήσει το θέμα των σκουπιδιών όπως η απερχόμενη.

Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε για το ιερό λειτούργημα του Αντιδημάρχου.

9
Επαναφορά του ονόματος στις κύριες οδούς της πόλης μας

Η πρόταση αφορά την επαναφορά των ονομάτων που γνωρίζουμε από μικρά παιδιά στις κύριες οδούς της πόλης μας.
Απ' ό,τι φαίνεται έγινε αποδεκτή σε τεράστιο ποσοστό από όσους τη διάβασαν (96%!!), στην (άτυπη) ψηφοφορία που έγινε στο φέισμπουκ.

Δεν είναι κάτι που προτάθηκε ως το μείζον και επείγον θέμα της πόλης, αλλά ως το πιο ΕΥΚΟΛΟ και ΓΡΗΓΟΡΟ να διευθετηθεί. Θα μπορούσε να είναι το πρώτο μέτρο που θα εφαρμόσει άμεσα η νέα Δημοτική Αρχή!

Δείτε αναλυτικά την πρόταση και τον διάλογο που ακολούθησε στο παρακάτω λινκ:
https://www.facebook.com/groups/livadeia/posts/6511708778877833/
10
Ο χώρος πίσω από την Νεροτριβή - Αξιοποίηση

Μιλάμε για τον χώρο πίσω από την νεόκτιστη καφετέρια της Νεροτριβής. Ίσως δεν του φαίνεται, αλλά πρόκειται για τεράστιο χώρο. Είναι στο επίκεντρο της βασικής τουριστικής μας περιοχής, της Κρύας. Σ' έναν τέτοιο χώρο, θα περίμενε κανείς να υπάρχει αξιοποίηση κάθε τετραγωνικού εκατοστού για τις ανάγκες των κατοίκων της πόλης και των τουριστών. Όμως συμβαίνει το αντίθετο.

Είναι ένας εντελώς αναξιοποίητος χώρος, ένα περίεργο μείγμα "πράσινου" και τσιμέντου. Διάφορες τσιμεντοκατασκευές συνδυάζονται με μία έκταση γεμάτη αγριόχορτα, που μοιάζει με κακή απομίμηση γκαζόν. Ένα τέτοιο είδος "πράσινου" το αποκαλώ "τουαλέτα σκύλων" γιατί είναι ένας τόπος ουσιαστικά άβατος για τους πολίτες, αφού ούτε μπορείς να κάνεις πικ νικ, ούτε να διέλθεις, λόγω του κινδύνου να πατήσεις ακαθαρσίες αδέσποτων ζώων.

Λύσεις - Προτάσεις:

Υπάρχουν διάφορες λύσεις αξιοποίησης του χώρου, που θα ήθελα να παρουσιάσω, και ξεκινώ από την χειρότερη:

1) Να γίνει πάρκο και χώρος πρασίνου. Είναι αυτό που ήδη εφαρμόζεται, αφού υπάρχει αρκετό αγριόχορτο και κάποια όμορφα δέντρα. Όμως έτσι είναι απροσπέλαστο στον κόσμο (τουαλέτα σκύλων). Επίσης η θέση του είναι τέτοια, που ούτε καν το βλέπει ο επισκέπτης της Κρύας. Γενικά, στο σημείο ο χώρος δεν προσφέρεται για κάποιο αξιοθέατο, αλλά είναι κατάλληλος για πρακτική χρήση. Δεν είναι τυχαίο που δε θα βρείτε καμία φωτογραφία του στο ίντερνετ! Εννοείται βέβαια, προτείνω τα δέντρα να παραμείνουν και να φροντιστούν.

2) Παιδική χαρά. Αυτό φαίνεται να είναι καλή ιδέα, μιας και η πόλη στενάζει από την έλλειψη τέτοιων χώρων. Φυσικά εννοούμε κανονική παιδική χαρά, όχι παιδική χαρά για άτομα με ειδικές ανάγκες, η οποία αν φτιαχτεί θα πρέπει να είναι σε ένα άλλο σημείο, όχι στο κεντρικό σημείο της Κρύας. Ένα μειονέκτημα αυτής της ιδέας είναι ότι η Κρύα έχει ήδη μία μίνι παιδική χαρά, η οποία μάλιστα αν και μικρή, είναι συχνά άδεια. Και ο λόγος που ενδέχεται και μία μεγαλύτερη παιδική χαρά να είναι άδεια, είναι η έλλειψη πάρκινγκ, μιας και μόνο με αυτοκίνητο θα μπορούσε μεγάλο μέρος των δημοτών να την επισκεφθεί (ιδίως όσοι έχουν πολύ μικρά παιδιά).

3) Δημοτικό πάρκινγκ για μηχανές. Αυτή είναι η καλύτερη ιδέα κατά την ταπεινή μου άποψη, αν και δεν είμαι μηχανόβιος... Στα τετραγωνικά μέτρα που πιάνουν 15 πάρκινγκ αυτοκινήτων, μπορεί να φτιαχτεί πάρκινγκ για 40 μηχανές! Βλέπω πολλούς νέους και μεγαλύτερους από Αθήνα και άλλα μέρη, που ταξιδεύουν με μηχανή στη Λιβαδειά και δεν έχουν που να την αφήσουν. Είναι τραγικό, ένας άνθρωπος που επισκέπτεται την πόλη με τόσο οικονομικό (σε χώρο στάθμευσης) όχημα, να μη μπορεί να το αφήσει πουθενά. Αυτό θα αύξανε τον τουρισμό της Κρύας κατακόρυφα. Ένα τέτοιου είδους πάρκινγκ θα καταλάμβανε μόνο μικρό μέρος του χώρου για τον οποίο μιλάμε, και επιπροσθέτως, θα απάλλασσε άλλους χώρους της πόλης από τις άναρχα παρκαρισμένες μηχανές, όπως για παράδειγμα μπροστά από το περίπτερο της Κρύας.

4) Διαπλάτυνση του δρόμου εισόδου στην Κρύα. Ο εφιάλτης όλων μας όταν επισκέπτονται με αυτοκίνητο την Κρύα είναι αυτός ο στενός δρόμος 50 μέτρων, που σταυροκοπιέσαι να μη συναντηθείς με εξερχόμενο όχημα, μιας και υπάρχει μόνο ένα ρεύμα κυκλοφορίας. Αν διαπλατύνονταν αυτός ο δρόμος κατά 2 μέτρα, θα γινόταν άνετη, ανεμπόδιστη κυκλοφορία. Θα έμεναν μόνο 5 (αναπόφευκτα) μέτρα στενότητας, μπροστά στο κτήριο της Νεροτριβής, που είναι πολύ πιο εύκολα διαχειρίσιμα για τους οδηγούς σε σχέση με τα 50 μέτρα που είναι τώρα. Αν μάλιστα η διαπλάτυνση ήταν στα 3 μέτρα, θα μπορούσε να γίνει και ένα (στενό) πεζοδρόμιο για να εξυπηρετούνται οι πεζοί, που τώρα αναγκάζονται και περπατούν στον χώρο διέλευσης οχημάτων.

5) Επιπλέον θέσεις πάρκινγκ αυτοκινήτων. Το ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν κάθετα με κάθε ιδέα επέκτασης του άτυπου πάρκινγκ της Κρύας. Σε αυτήν την αντίδραση πρωτοστατούν και 10-20 κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι δυστυχώς θεωρούν ότι η γνώμη τους μετράει περισσότερο από των άλλων. Στην πραγματικότητα όμως ο ιερός τόπος της Κρύας δεν μπορεί να θεωρηθεί "αυλή" κανενός. Όση βαρύτητα έχει η άποψη ενός κάτοικου συνοικισμού ή κατοίκου από τα γύρω χωριά, που θέλει να επισκεφθεί με το μωρό του την Κρύα (οπότε έχει πρόσβαση μόνο με αυτοκίνητο), τόση έχει και η άποψη ενός κατοίκου της περιοχής.

Όταν μιλάμε για "τουρισμό στη Λιβαδειά", εννοούμε κυρίως "Κρύα" (κακά τα ψέματα). Και ο απόλυτος περιοριστικός παράγοντας, που κάνει απαγορευτική την περαιτέρω αύξηση του τουρισμού στην Κρύα είναι το πάρκινγκ. Εκτός αν ζητήσουμε από τους μακρινούς επισκέπτες να πέφτουν με αλεξίπτωτο, οπότε το πάρκινγκ δε θα ήταν πρόβλημα... Ο αναξιοποίητος χώρος πίσω από την Νεροτριβή είναι τόσο μεγάλος, που θα μπορούσε μαζί με την διαπλάτυνση του δρόμου και το πάρκινγκ μηχανών, να προστεθούν και άλλες 10 θέσεις για πάρκινγκ αυτοκινήτων. Ας μην ξεχνάμε ότι το πάρκινγκ της Κρύας, εκτός από τους τουρίστες μας, εξυπηρετεί και τους κατοίκους της περιοχής, αλλά και την μεγαλύτερη εκκλησία της πόλης. Δυστυχώς το τελευταίο πάρκινγκ που σχετιζόταν (κάπως) με Κρύα, στην Γιαννούτσου, καταβροχθίστηκε για μία ακόμα άχρηστη επέκταση του πεζοδρομίου. Οπότε κάθε νέα θέση πάρκινγκ είναι σκέτο χρυσάφι για την επισκεψιμότητα της περιοχής, και της πόλης γενικότερα.

Η τελική μου πρόταση προς τη νέα Δημοτική Αρχή είναι ένας συνδυασμός του 3) και 4). Τώρα, για τον χώρο που θα περισσέψει, αν θα γίνει πλακόστρωτη άπλα που θα ξεκουράζει το μάτι, με δέντρα και παγκάκια (πολύ καλή ιδέα!) ή λίγες επιπλέον θέσεις πάρκινγκ, μικρή σημασία έχει κατά τη γνώμη μου.
Pages: [1] 2 3 4 5 6 ... 10