Recent Posts

1

Αποτοξίνωση / Re: Λάμπες πυράκτωσης και λάμπες"οικονομίας". Το μεγάλο λάθος

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on March 13, 2023, 02:22:46 PM »

Καλησπέρα Δημήτρη, το θέμα που σχολίασες είναι πολύ παλιό στο φόρουμ, 14 ετών!
Ομολογώ, έχω ξεχάσει αρκετά απ' όσα είχα μάθει τότε. 
Στο μεταξύ, κυκλοφόρησαν νέοι τύποι λαμπών, οι led, με τις οποίες δεν έχω ασχοληθεί και δε μπορώ να εκφέρω άποψη υπεύθυνα... Τις led χρησιμοποιώ πλέον.

Αν κάνεις εσύ δική σου έρευνα για το θέμα και βγάλεις κάποια άκρη, ειδικά στο τι γίνεται με τις led λάμπες (που ούτε υδράργυρο περιέχουν, ούτε φαίνεται να έχουν κάποια προβλήματα των πρώτων λαμπών οικονομίας), γράψε την μας να ενημερωθούμε.

2

Αποτοξίνωση / Re: Λάμπες πυράκτωσης και λάμπες"οικονομίας". Το μεγάλο λάθος

« Last post by Eleftherakis Dimitris on March 13, 2023, 01:51:01 PM »

Τελικα οι λαμπες αλογονου(περιεχουν απο ο,τι διαβαζω ιωδιο και βρωμιο και οχι φθοριο)χωρις μπλε φως ειναι καλη εναλλακτικη λυση?

3

Η ιστορία σου με τη Sapiens Diet / Αναθεωρήσεις και βελτιώσεις για το Γλυκό Ένστικτο

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on January 17, 2023, 01:19:24 PM »

Οι περισσότερες από τις παρακάτω διορθώσεις υπήρχαν στο φόρουμ σε διάσπαρτα σημεία, όμως σκέφτηκα να τις συγκεντρώσω εδώ όλες μαζί για την διευκόλυνση του αναγνώστη. Προσοχή, ΜΗΝ διαβάζετε αυτό το θέμα αν δεν έχετε πρώτα διαβάσει πρώτα το Γλυκό Ένστικτο, γιατί δε θα καταλάβετε σε τι αναφέρομαι και θα χάσετε τον χρόνο σας άδικα!

Όσο καλό βιβλίο κι αν γράψει κανείς, ειδικά σε έναν τόσο εξελισσόμενο τομέα όπως η διατροφή, αναπόφευκτα θα υπάρξουν αναθεωρήσεις, λάθη, βελτιώσεις. Παρόλο που μου πήρε 7 ολόκληρα χρόνια η συγγραφή (διπλάσιο χρόνο απ' το να σπούδαζα διατροφολογία!), ήξερα εξ αρχής, ότι στην πορεία θα υπάρξουν σημεία που θα χρειαστούν αναθεώρηση. *Δε μιλάω για τα τυπογραφικά, συντακτικά λαθάκια του βιβλίου, που δεν επηρεάζουν σε τίποτα το αποτέλεσμα. Αυτά τα έχω βρει και θα τα διορθώσω σε μελλοντική έκδοση.

Ευτυχώς (ουφ!), δεν έχω βρει ως τώρα κάποιο τόσο σοβαρό σφάλμα στις απόψεις του βιβλίου, που θα με έκανε να το αποσύρω από την αγορά. Οι βελτιώσεις είναι μικρές, αλλά... καμιά φορά οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά, γι' αυτό παρακαλώ δώστε μεγάλη προσοχή στη λίστα των βελτιώσεων που ακολουθούν, έτσι ώστε να λάβετε το τελειότερο δυνατό αποτέλεσμα από το βιβλίο.
Το θέμα αυτό βρίσκεται υπό διαρκή επεξεργασία. Για κάθε σοβαρή βελτίωση που προκύπτει, θα έρχομαι και θα την συμπληρώνω εδώ.

Ποια είναι η δική σας πρόταση βελτίωσης; Μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, αλλά να ξέρετε ότι ειδικά σε αυτή τη δημοσίευση, ανά διαστήματα θα γίνεται "καθαριότητα" στους σχολιασμούς, για να κρατιέται η δημοσίευση σύντομη και ευανάγνωστη για τους μελλοντικούς αναγνώστες. Κάθε πρόταση βελτίωσης - διαφωνία, με τα γραφόμενα του βιβλίου, ακόμα κι αν δε με βρίσκει σύμφωνο, θα εκτιμηθεί και θα εξεταστεί λεπτομερώς. Δεν αποκλείεται η δική σας πρόταση βελτίωσης να προστεθεί εδώ, στην αρχική δημοσίευση.


Λίστα Βελτιώσεων - Διορθώσεων

1) Νερό με χυμό λεμονιού κάθε πρωί.
Σχετικά με αυτό το θέμα έχουν προκύψει παρανοήσεις σε αρκετούς αναγνώστες, και μάλλον φταίει ο τρόπος που το έγραψα. ΔΕΝ προτείνω σε όλους να προσθέτουν χυμό λεμονιού στην πρωινή ενυδάτωση. Αν δεν σας αρέσει, ή αν προκαλεί έστω και το παραμικρό πρόβλημα, εγκαταλείψτε το, και πιείτε σκέτο νεράκι. Η ενυδάτωση είναι το μεγάλο θέμα, ο χυμός λεμονιού είναι προαιρετικός. Φροντίστε μόνο το νερό να μην είναι κρύο, γι αυτό ζεστάνετέ το στο μπρίκι για λίγα δευτερόλεπτα αν είναι Χειμώνας.


2) Σχετικά με το τυρί.
Μέσα στο βιβλίο λέω αρκετά θετικά πράγματα για το τυρί, με μόνη προϋπόθεση να είναι από γίδινο γάλα, το οποίο είναι σαφώς ανώτερο από το αγελαδινό γάλα. Αυτό ήταν λάθος μου, γιατί έδωσε την εντύπωση ότι το τυρί μπορεί να καταναλώνεται απεριόριστα και έκανε κάποιους αναγνώστες να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες τυριού και μάλιστα μαζί με υδατάνθρακες, που δεν είναι καθόλου καλός διατροφικός συνδυασμός. Όμως το τυρί είναι μία βόμβα θερμίδων, έχει μεγάλο ποσοστό λίπους, γι' αυτό αν κάποιος έχει σκοπό το αδυνάτισμα, προτείνω τον δραστικό περιορισμό του τυριού και την αντικατάστασή του με κεφίρ (από γίδινο γάλα), ή γίδινο/πρόβειο ξινό γιαούρτι. Το ίδιο κι αν κάποιος έχει επίμονα υψηλή χοληστερίνη, προτείνω κεφίρ ή ξινό γιαούρτι και όχι τυρί. Σε παιδιά που βρίσκονται σε ανάπτυξη δε χρειάζεται να περιοριστεί το τυρί, εκτός αν υπάρχει πρόβλημα παχυσαρκίας.

Πάντως σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι όταν τρώμε τυρί, φροντίζουμε να μη συνδυάζεται με υδατανθρακούχες τροφές (ψωμί, όσπρια, πατάτες, ρύζι, μαγειρεμένα λαχανικά κλπ). Συνδυάζεται καλύτερα με πρωτεΐνούχες τροφές (πχ. ομελέτα) και πάντα σε λογικές ποσότητες. Επίσης όπως λέω στο βιβλίο, το τρώμε ωμό, όχι ψημένο, γιατί χάνει τα οφέλη του. Για παράδειγμα σε μια ομελέτα, μπορούμε να το προσθέσουμε στο τέλος, λίγο πριν τη βγάλουμε από τη φωτιά.

Σχετικά με το βούτυρο, επίσης πρέπει να αποφεύγεται από όποιον ενδιαφέρεται για το αδυνάτισμα ή έχει υψηλή χοληστερίνη. Ενώ είναι τέλειο για παιδιά (τα αποτρέπει από λαιμαργίες σε ανθυγιεινά λιπαρά τρόφιμα και τα βοηθά στην ανάπτυξη), στους μεγαλύτερους θα πρότεινα να μην το καταναλώνουν συχνά. Για παράδειγμα αν έχετε τη συνήθεια να τρώτε το πρωί μία φέτα ποιοτικού ψωμιού με βούτυρο και μέλι, αντικαταστήστε το με ΤΑΧΙΝΙ, μέλι, κανέλα.


3) Σχετικά με το κρέας και την χορτοφαγία
Όπως έχετε δει στο βιβλίο, είμαι κατά της αποκλειστικής χορτοφαγίας και ακόμα περισσότερο ενάντιος στην ΩΜΟχορτοφαγία, η οποία έχει αξία μόνο σε θεραπευτικές πρακτικές και για περιορισμένα διαστήματα (πχ μία ολιγοήμερη σταφυλοθεραπεία ή ακόμα και μία πλήρης νηστεία). Όμως ακόμα περισσότερο απορρίπτω το ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ κρέας και για την επίδρασή του στην υγεία και για την επίδρασή του στο περιβάλλον. Επίσης αναφέρω ότι το κρέας, ακόμα και το ποιοτικό, δεν είναι απαραίτητο στους ενήλικες, εφόσον υπάρχουν άλλες ζωικές τροφές στο διαιτολόγιό μας (κεφίρ, αυγά). Σας είπα ότι μία ή δύο φορές κατανάλωση την εβδομάδα είναι αρκετές.

Η αλλαγή: Στα χρόνια που μεσολάβησαν από την έκδοση του βιβλίου, έχω μετακινηθεί ελαφρώς, προς μια πιο χορτοφαγική διατροφή. Αρχικό ερέθισμα ήταν η αίσθηση που είχα στο σώμα μου όταν τρώω πολύ κρέας, που δεν ήταν και τόσο καλή. Έψαξα το θέμα ενδελεχώς και σε επιστημονικές πηγές, και διαπίστωσα ότι για έναν μεσήλικα (40ρη) ή μεγαλύτερο, το κρέας δεν είναι απαραίτητο, όπως είναι για ένα παιδί που βρίσκεται στην ανάπτυξη. Δε θα σου λείψει τίποτα από τη διατροφή σου αν κόψεις το κρέας (και θηλαστικών και πτηνών), ειδικά αν υπάρχουν (μικρά) ψάρια και κεφίρ στο διαιτολόγιό σου (άντε και κανένα αβγουλάκι...).

Εδώ και λίγο καιρό έχω κόψει το κρέας και νιώθω πιο ενεργητικός και ανάλαφρος, ενώ μειώθηκε και η υψηλή χοληστερίνη που είχα. Για παράδειγμα πίτσα τρώω μόνο χορτοφαγική (είναι νοστιμότερη!), η κατάψυξή μου είναι γεμάτη με χορτοφαγικά μπιφτέκια, μπουρίτος και άλλα παρόμοια.
Σκέφτομαι να συνεχίσω αυτήν την πρακτική, αλλά όχι με τον φανατισμό που την εξασκεί ένας χορτοφάγος. Για παράδειγμα το Πάσχα θα φάω λίγο κρέας, το ίδιο και σε ένα τραπέζι, αν δε βρω χορτοφαγικό μενού, μπορεί να φάω λίγο κρέας. Δηλαδή περίπου μια φορά το μήνα θα τύχει να φάω κρέας (σε λογική ποσότητα) και όταν αυτό γίνεται νιώθω ότι λαμβάνω μία υγιεινή τροφή, λες και το αποζητούσε το σώμα μου. Όπως φαίνεται το κλειδί είναι το μέτρο στην κατανάλωση.

Όμως στο μυαλό μας αρέσουν οι "καθαρές λύσεις"... Σου βάζει ο άλλος το δίλημμα "παμφάγος ή χορτοφάγος;" αγνοώντας ότι εκτός από το μαύρο και το άσπρο υπάρχουν και δεκάδες ενδιαφέρουσες αποχρώσεις του γκρίζου, που θα μπορούσες να επιλέξεις.

Υπάρχει και το θέμα της ιδιοσυγκρασίας. Έχω φίλους που μου λένε ότι όταν τρώνε μία μπριζόλα, νιώθουν υπέροχα, σαν να ξυπνά το κορμί τους, ενώ άλλοι νιώθουν απαίσια κάθε φορά που τρώνε κρέας. Εμένα η ιδιοσυγκρασία μου είναι πιο χορτοφαγική. Σημαντικό είναι να ακούς το σώμα σου, να δοκιμάζεις. Για παράδειγμα αξίζει για κάποιον να δοκιμάσει για 10 μέρες μία χορτοφαγική διατροφή και να δει πώς επηρεάζει αυτό τα επίπεδα της ενέργειάς του, τον ύπνο του, τις επιδόσεις στην σωματική άσκηση, την ψυχολογία του. Κανένα βιβλίο δε μπορεί να σου πει αν και πόσο ακριβώς πρέπει να τρως κρέας. Είναι μία απάντηση που πρέπει να την βρεις μόνος, αρκεί να γνωρίζεις ότι δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο σε αυτό το ζήτημα. Βρες λοιπόν την δική σου απόχρωση του γκρίζου, όπως τη βρήκα εγώ στο θέμα του κρέατος.

Πέρα από αυτήν την μείωση του κρέατος, όλα όσα υποστηρίζω στο βιβλίο για την χορτοφαγία και τις ζωικές τροφές, δεν έχουν αλλάξει. Έχω πάντως την εντύπωση, ότι όσο γερνάω, τόσο περισσότερο θα μειώνω το κρέας.


4) Η πιο υγιεινή τροφή του πλανήτη;
Είναι μία τροφή που την αναφέρω κάμποσες φορές στο βιβλίο, αλλά δεν τονίζω όσο θα 'πρεπε πόσο υγιεινή είναι. Είναι τα άγρια χόρτα! Αυτά που αγοράζουμε στη λαϊκή (συνήθως καλλιεργημένα) ή ακόμα καλύτερα αυτά που μαζεύουμε μόνοι μας στη φύση. Είναι ο ορισμός του βιολογικού τροφίμου, μιας και είναι αυτό που δίνει η γη, χωρίς δική μας παρέμβαση, λιπάσματα, φυτοφάρμακα. Όταν μαγειρεύονται, συνοδεύονται από ποιοτικό ελαιόλαδο, λεμόνι και λίγο ποιοτικό ψωμί βαθειάς ζύμωσης (δείτε δημοσίευση για "Επιούσιο Άρτο), μετατρέπονται σε ένα τρόφιμο - θαύμα, που στηρίζει ενεργειακά το σώμα και προσφέρει τεράστια οφέλη. Δε χρειάζεσαι επιστημονικές μελέτες για να το καταλάβεις. Το νιώθεις όταν τα τρως.

Επειδή αν ξεκινήσω να λέω αυτά που ξέρω, θα γράψω πολλά και κουραστικά, το αφήνω προς το παρόν και θα τα πω όλα σε ένα βίντεο που θα φτιάξω μόλις βρω ευκαιρία. Στο μεταξύ όμως, μέχρι να φτιάξω το βίντεο που θα σας πείσει ολοκληρωτικά, φάτε αυτό το υπέροχο τρόφιμο όσο πιο συχνά μπορείτε!


5) Είσαι μακαρονάς;
Αυτή η απόλυτη καταδίνη που υπάρχει στο βιβλίο για το μοντέρνο σιτάρι, δεν είναι το ίδιο έντονη για άλλα σιτηρά. Το Triticum durum (σίτος ο σκληρός) ή σκληρό σιτάρι, είναι το είδος σιταριού από το οποίο φτιάχνονται τα μακαρόνια. Είναι παχυντικό, αλλά δεν έχει όλα εκείνα τα προβλήματα που έχει το σταράνιο ψωμί. Γι αυτό αν κάποιος θέλει να κάνει μία διατροφική παρασπονδία, είναι πολύ καλύτερο να την κάνει με μία υπέροχη μακαρονάδα, παρά με μία σταρένια πίτσα, πίτα, ψωμιά, κλπ.
Αν λοιπόν δε βρίσκεστε σε πρόγραμμα αδυνατίσματος, μπορείτε πού και πού να απολαμβάνετε χωρίς ενοχές την μακαρονάδα σας, συνοδεύοντάς την πάντα με άφθονη σαλάτα ωμών λαχανικών. Ακόμα πιο καλές επιλογές είναι και τα μακαρόνια από άλλους σπόρους (μονόκοκκο, δίκοκκο, κλπ).

Σούπερ Tip: Φάε την μακαρονάδα με την αγαπημένη σου κόκκινη σάλτσα, αλλά χωρίς γαλακτοκομικά (δηλαδή χωρίς τυρί). Είναι μία συνήθεια που κόλησα από τη γυναίκα μου, η οποία από μικρή τρώει τα μακαρόνια χωρίς τυρί. Στην αρχή μου φάνηκε αδιανόητο, είχα την εντύπωση ότι δε θα τρόγωνται με τίποτα έτσι! Όμως με περίμενε ευχάριστη έκπληξη όταν τα δοκίμασα. Ήταν το ίδιο νόστιμα! Μετά από 2-3 μακαρονάδες χωρίς τυρί, πλέον τα ήθελα έτσι. Πέρα από το θέμα της γεύσης, η κατανάλωση μακαρονιών με αυτόν τον τρόπο βοηθά στη χώνεψη και μειώνει πολύ την παχυντική τους επίδραση, μιας και όπως λέμε στο βιβλίο, το πιο παχυντικό πράγμα που υπάρχει είναι ο συνδυασμός υδατάνθρακα με λίπος. Κάντε μου την χάρη να το δοκιμάσετε λίγες φορές. Αν τελικά σας αρέσει, θα έχετε κερδίσει πολλά.
*Αντιθέτως, μακαρόνια σε άλλους συνδυασμούς, όπως πχ. με άσπρη σάλτσα, παστίτσιο, σουφλέ, ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ!


6) Διευκρινήσεις για διαλειμματική νηστεία - Βραδινό γεύμα
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο, με την διαλειμματική νηστεία μπορείτε να πετύχετε σπουδαία πράγματα, είτε πρόκειται για ελαφριά μορφή (καθυστέρηση του πρωινού για 2 ώρες), είτε πρόκειται για απόλυτη μορφή (μόνο ένα γεύμα την ημέρα, απόγευμα ή βράδυ).

Θα ήθελα όμως να κάνω μία διευκρίνιση. Η απόλυτη προϋπόθεση που πρέπει απαραίτητα να τηρείται αν θέλεις αδυνάτισμα και υγεία είναι ο καλός βραδινός ύπνος. Χωρίς καλό ύπνο δε μπορείς ούτε να το ονειρευτείς το αδυνάτισμα. Δε θα επεκταθώ στο θέμα του ύπνου για τα λέω όλα διεξοδικά στο ebook μου Αϋπνία Τέλος. Θα πω μόνο το εξής, που σχετίζεται με την διαλειμματική νηστεία:

Αν τρως ένα τεράστιο γεύμα το βράδυ, ενδέχεται αυτό να σου χαλάσει το βάθος και την ποιότητα του ύπνου σου, παρότι αρχικά θα σε χαλαρώσει. Γι αυτό όσοι κάνουν οποιασδήποτε μορφής διαλειμματική νηστεία, θα πρέπει να τοποθετήσουν το μεγάλο γεύμα της ημερας, όχι απλά "4 ώρες πριν τον ύπνο" όπως προτείνουν διάφοροι στο ίντερνετ, αλλά τουλάχιστον 6! Για παράδειγμα αν είναι να κοιμηθείς στις 12 τα μεσάνυχτα, θα πρέπει να έχεις ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ το μεγάλο γεύμα της ημέρας στις 6 το απόγευμα ή και 1-2 ώρες νωρίτερα αν γίνεται. Μόνο έτσι θα μείνει ανεπηρέαστος ο βραδινός ύπνος από το μεγάλο γεύμα.

Θα μου πεις, "μα αν φάω τόσο νωρίς, το βράδυ θα πεινάσω." ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν πεινάς πριν τον ύπνο, υπάρχουν λύσεις να κοροϊδέψεις την πείνα σου τρόγωντας κάτι ελαφρύ, όπως ένα φρούτο, ένα ξινό γιαούρτι, μία φετούλα Επιούσιο άρτο. Επίσης, αν το τρως νωρίς με συνέπεια, θα διαπιστώσεις ότι μετά από λίγες μέρες δε θα πεινάς πολύ τα βράδια.

Από την άλλη τονίζουμε ότι αν κάνεις διαλειμματική νηστεία, το μεγάλο γεύμα δεν πρέπει να είναι και υπερβολικά νωρίς, πχ. 1-2 το μεσημέρι, γιατί με φαγητό τόσο νωρίς, η βραδινή πείνα δε μπορεί να καταλαγιαστεί με κάτι μικρό... Ιδανικό διάστημα κατανάλωσης του μεγάλου γεύματος στη διαλειμματική νηστεία λοιπόν είναι κάπου μεταξύ 4-6 το απόγευμα!

Μία άλλη παρατήρηση για την διαλειμματική νηστεία, είναι ότι καλό είναι να μην είναι απόλυτης μορφής, δηλαδή μόνο ένα (τεράστιο) γεύμα κάθε μερα, γιατί είναι κάπως σοκ για το σώμα ο χειρισμός τόσης τροφής. Καλύτερη είναι η διαλειμματική νηστεία 6 ή 8 ωρών (8 ώρες τρώμε, 16 ώρες δεν τρώμε τίποτα στερεό).

4

Άσκηση / Re: Περπάτημα, η απόλυτη άσκηση για την μέση ηλικία

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on September 03, 2022, 11:23:33 AM »

Παρακάτω, θα δούμε καταπληκτικές προπονήσεις με στατικό περπάτημα. Καμιά φορά, ο καιρός, η τοποθεσία, ή και η διάθεσή μας, δεν μας επιτρέπουν να βγούμε έξω για περπάτημα. Και δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτό, αφού μπορούμε να κάνουμε μία ολοκληρωμένη προπόνηση περπατήματος σε μόλις 3 τετραγωνικά μέτρα χώρο!

Διάλεξα 4 προπονήσεις αυτού του είδους, που εμπλέκουν αρκετά και το πάνω μέρος του σώματος. Βάλτε τις να παίζουν μπροστά σας και... καλές προπονήσεις!

Ξεκινάμε με μία εύκολη προπόνηση 12 λεπτών:



Άλλη μία διασκεδαστική προπόνηση 10 λεπτών εδώ:



Πάμε και σε μία δυσκολότερη προπόνηση 30 λεπτών:



Για όσους τους αρέσει να μετρούν βήματα, ιδού μία προπόνηση 5000 (μετρημένων) βημάτων. Είναι αρκετά δύσκολη, για πιο προχωρημένους:

5

Αποτοξίνωση / Re: Υδράργυρος στα σφραγίσματα. Είναι επικίνδυνος;

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on February 03, 2022, 02:36:44 PM »

Aσφαλής αντικατάσταση μεταλλικών σφραγισμάτων και η χρήση της Χλωρέλλας.

Παρακάτω θα δείτε μία μίξη δικών μου σχολίων και παραθέσεων από σάιτ οδοντιάτρων ειδικευμένων στο θέμα της υγιούς αφαίρεσης μεταλλικών σφραγισμάτων.

Ιστορικό της χρήσης αμαλγάματος για το "σφράγισμα" των δοντιών

Οι γιατροί είχαν ήδη ξεκινήσει να χρησιμοποιούν το αμάλγαμα για οδοντιατρικούς λόγους (σφράγισμα δοντιού) από την εποχή της αναγέννησης. Ωστόσο, καθώς γινόταν ολοένα και περισσότερα πράγματα γνωστά για τα χαρακτηριστικά των μετάλλων που αποτελούν το αμάλγαμα οι οδοντίατροι και γενικότερα ο ιατρικός κόσμος υποψιάζονταν πως ιδιαίτερα ο υδράργυρος ο οποίος περιέχεται στο οδοντιατρικό αμάλγαμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας.

Τα γνωστά, ιδιαίτερα στους μεγαλύτερους σε ηλικία, μαύρα σφραγίσματα, γνωστά και ως αμάλγαμα, αποτελούνται από υδράργυρο, άργυρο, χαλκό, κασσίτερο και ψευδάργυρο. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται γαλβανικά ρεύματα τα οποία διαλύουν τα μέταλλα του αμαλγάματος. Τα μέταλλα σε μορφή ιόντων εξαπλώνονται σε όλο τον οργανισμό μας. Ακόμη χειρότερη κάνει την κατάσταση η ύπαρξη χρυσών δοντιών τα οποία λειτουργούν σαν καταλύτες. Το αποτέλεσμα; Σχεδόν 10μg ελευθερώνονται υδραργύρου ελευθερώνονται καθημερινά στον οργανισμό μας.

Συνέπειες την ελευθέρωσης υδραργύρου από το αμάλγαμα:

Η ποσότητα αυτή του υδραργύρου συγκεντρώνεται κυρίως στον εγκέφαλο μας, στα νεφρά και στο συκώτι με ιδιαίτερα άσχημες συνέπειες για την υγεία μας:
1. Παθολογικά και νευρολογικά προβλήματα
2. Απώλεια μνήμης και απώλειας συγκέντρωσης
3. Υψηλότερες πιθανότητες για γέννηση αυτιστικών παιδιών.
4. Ορμονικά προβλήματα
5. Πρόβλημα στον προστάτη (ατροφία) και στα νεφρά.
6. Μείωση αναπαραγωγικών δυνάμεων.
7. Νόσους του ανοσοποιητικού συστήματος
8. Αλλεργίες.
9. Καρδιολογικά προβλήματα.
10. Οδοντικά προβλήματα.

Επιγραμματικά, αυτά τα προβλήματα σχετίζονται με την χρήση αμαλγάματος στην οδοντιατρική, ωστόσο αν θέλουμε να μιλήσουμε πιο αναλυτικά, η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει πάνω από 60.000 περιπτώσεις κατά τις οποίες η αντικατάσταση του αμαλγάματος οδήγησε στην θεραπεία ή βελτίωση προβλημάτων υγείας.

Η χλωρέλλα, ένα μονοκύτταρο φύκι, εκτός από θρεπτική τροφή γεμάτη βιταμίνες και φυτική πρωτεϊνη, είναι μία σημαντική προσθήκη στο διαιτολόγιο του ασθενή κατά τις μέρες πριν και μετά την επέμβαση αντικατάστασης σφραγισμάτων, καθώς έχει την ιδιότητα να δεσμεύει τον υδράργυρο.

Για την ασφαλή αφαίρεση των μεταλλικών σφραγισμάτων έχουν αναπτυχθεί διάφορα πρωτόκολλα, αλλά κανένα από αυτά δε διεκδικεί το απόλυτο αλάθητο, ούτε έχει υπάρξει ως τώρα τρόπος να μετρηθεί η ακριβής αποτελεσματικότητα καθενός. Όμως επίσης σίγουρο είναι ότι η αντικατάσταση που γίνεται με έστω λίγους από τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί, βοηθά σημαντικά στον περιορισμό της δηλητηρίασης με υδράργυρο. Ένα από τα προστατευτικά μέτρα είναι η χρήση χλωρέλλας. Γενικά μία λήψη χλωρέλλας που ξεκινά μία μέρα πριν την επέμβαση αντικατάστασης και συνεχίζεται ως και 2-3 μέρες μετά, μόνο όφελος μπορεί να προσφέρει, καθώς συμβάλλει στην απορρόφηση και την ασφαλή αποβολή μέρους της ποσότητας του υδραργύρου που αναπόφευκτα θα διαρρεύσει στον οργανισμό. Επίσης βοηθητική έχει αναφερθεί ότι είναι και η πλύση του στόματος στο πέρας της επέμβασης με νερό στο οποίο υπάρχει χλωρέλλα (σε σκόνη) αντί για σκέτο νερό.

Έχω δει πολλά βίντεο και έχω διαβάσει πολλά άρθρα για το θέμα από τους κορυφαίους ερευνητές στο θέμα και νομίζω ότι είμαι σε θέση να παρουσιάσω έναν πρακτικό τρόπο που μπορεί να ακολουθήσει ένας οδοντίατρος και ο ασθενής του όταν απομακρύνουν παλιά μεταλλικά σφραγίσματα. Φυσικά η τελική αρμοδιότητα και απόφαση επαφίεται στην κρίση κάθε οδοντιάτρου, αλλά επειδή βλέπω ότι ως σήμερα ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν το θέμα και έχουν ασχοληθεί με αυτό, τολμώ να κάνω μία μικρή σύνοψη κάποιων κανόνων, προσδοκώντας στο μέλλον να βρεθούν ακόμη καλύτερες ολοκληρωμένες μέθοδοι που να εφαρμόζονται από όλους ανεξαιρέτως τους γιατρούς.

Παραθέτω τις οδηγίες που διάβασα από ειδικευμένο Έλληνα οδοντίατρο στη σελίδα iatrikos.gr/pages/articles/sfragismata/

Πρωτόκολλο αντικατάστασης μεταλλικών σφραγισμάτων:

- Χρήση ειδικής ισχυρής χειρουργικής αναρρόφησης που να αγκαλιάζει το δόντι από το όποιο αφαιρείται το αμάλγαμα.

- Χρήση ελαστικού απομονωτήρα και άφθονου κρύου νερού από το αερότορ.

- Τεμαχισμός του αμαλγάματος και απομάκρυνσή του σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα τεμάχια.

-Χρήση μάσκας προστασίας και γυαλιά για τον γιατρό.

- Διπλά γάντια για τα χέρια του γιατρού που πρέπει να ξεπλένονται συχνά όταν γεμίζουν με ρινίσματα αμαλγάματος.

- Φίλτρο για συγκράτηση του μετάλλου στο οδοντιατρικό μηχάνημα ώστε να μην μολύνουμε το περιβάλλον μέσω την αποχέτευσης.

- Αερισμός του χώρου σε μικρά χρονικά διαστήματα.

- Αποφυγή αφαίρεσης αμαλγάματος σε έγκυες.

- Αφαίρεση 2-3 αμαλγαμάτων κάθε 7-10 μέρες.

Αν δεν ακολουθηθούν όλα τα παραπάνω μέτρα, καλό είναι τουλάχιστον να ακολουθηθούν τα περισσότερα. Σε αυτά τα μέτρα προσθέτω και τη χρήση χλωρέλλας που βλέπω να συστήνεται θερμά από οδοντιάτρους της Αμερικής.



Λήψη χλωρέλλας:

- 5 γραμμάρια χλωρέλλας λίγες ώρες πριν την επέμβαση.

- Καλό ξέπλυμα στόματος κατά την επέμβαση με ένα ποτηράκι νερό στο οποίο έχει προστεθεί σκόνη χλωρέλλας.

- Λήψη μίας ή δύο δόσεων 5 γραμμαρίων χλωρέλλας ανά ημέρα, για τις επόμενες δύο ή τρεις μέρες της επέμβασης.

* η καλύτερη στιγμή για τη λήψη της χλωρέλλας είναι με άδειο στομάχι, ως τουλάχιστον ένα τέταρτο πριν το φαγητό (ή νωρίτερα). Δεν απαγορεύεται όμως και η λήψη της μαζί με φαγητό.

** Η χλωρέλλα μπορεί να ληφθεί σε ταμπλέτες ή σε σκόνη. Δε χρειάζεται άγχος για την λήψη ακριβώς της ποσότητας που προτείνεται, μιας και δεν είναι φάρμακο, αλλά κανονική τροφή με μεγάλα οφέλη, που σπανίως έχει παρενέργειες. Υπάρχουν άνθρωποι που τη λαμβάνουν συνεχώς για δεκαετίες χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Η αλλεργία στη χλωρέλλα είναι σπανιότατη, αλλά είναι καλή ιδέα η λήψη μικρής ποσότητας (πχ. μία ταμπλέτα) πριν προχωρήσουμε στη λήψη μεγαλύτερων ποσοτήτων.

Η προσθήκη της χλωρέλλας είναι ένα εύκολο και αποτελεσματικό μέτρο. Η απόκτηση της χλωρέλλας είναι εύκολη υπόθεση για τον οδοντίατρο αλλά και για τον ασθενή. Προτείνεται στον κάθε οδοντίατρο να διαθέτει μονίμως αποθέματα τόσο σκόνης χλωρέλλας όσο και ταμπλετών, ώστε να προμηθεύει τους ασθενείς που δεν έχουν τη γνώση και τη δυνατότητα να την παραγγείλουν, αλλά και για να καταναλώνει ο ίδιος, μιας και η μόνιμη λήψη χλωρέλλας είναι μία από τις καλύτερες προσθήκες που θα μπορούσαν να κάνουν στη διατροφή τους, άσχετα από το θέμα της αποτοξίνωσης.


Άλλα μέτρα:

Εκτός των παραπάνω μέτρων που επέλεξα να σας παρουσιάσω, θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι έχω διαβάσει και δοκιμάσει πολλά ακόμη μέτρα. Μερικά από αυτά είναι η λήψη ομοιοπαθητικών φαρμάκων (τα μόνα που δεν δοκίμασα), DMPS (χημική ουσία που δεσμεύει υδράργυρο, αλλά χρειάζεται ιατρική καθοδήγηση η λήψη της), Ψευδάργυρος (έλλειψη ψευδαργύρου κάνει πιο απορροφήσιμο τον υδράργυρο), Άλφα Λιποϊκό Οξύ (συμπλήρωμα διατροφής, η ουσία υπάρχει και στη διατροφή μας), βιταμίνη C και άλλα. Η τελική απόφαση και επιλογή ανήκει στον γιατρό σας, όμως η λήψη της χλωρέλλας και τα προστατευτικά μέτρα κατά τη διάρκεια της επέμβασης είναι κοινός τόπος σχεδόν σε κάθε πηγή που έχω μελετήσει για το θέμα. Μόνο κέρδος θα έχετε αν τα εφαρμόσετε.

6

Άσκηση / ΜΟΧΘΟΣ - η εξελικτική καταγωγή της άσκησης

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on February 03, 2022, 12:48:28 AM »

Αν κυκλοφορούσαν σε χάπι τα οφέλη της ολιγόλεπτης καθημερινής άσκησης, θα απέφεραν τρισεκατομμύρια δολάρια στην εταιρία που θα το πουλούσε.

ΜΟΧΘΟΣ - η εξελικτική καταγωγή της άσκησης
ή αλλιώς: USE IT or loose it...

Μέχρι πρόσφατα, ήμασταν όλοι αθλητές!

Μόλις λίγες εκατοντάδες γενιές πριν, οι πρόγονοί μας είχαν κάθε μέρα ατέλειωτες ώρες περπατήματος, αλλά και τρεξίματος, κουβαλήματος, σκαψίματος, σκαρφαλώματος κλπ Δεν το έκαναν για να "φτιάξουν σώμα", ούτε για καλύτερη υγεία, αλλά γιατί δε μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Η σωματική δραστηριότητα ήταν απαραίτητη για τη μάχη ή τη φυγή από τους κάθε λογής κινδύνους, για τη διεκδίκηση συντρόφου, ζωτικής περιοχής και φυσικά για την εύρεση τροφής, στέγης, παραγωγής αγαθών. Ο ΜΟΧΘΟΣ της επιβίωσης λοιπόν, είναι ο εξελικτικός πρόγονος της άσκησης.

Ο σημερινός άνθρωπος βρίσκεται ξαφνικά σε ένα περιβάλλον που δεν τον πιέζει ΚΑΘΟΛΟΥ να είναι δραστήριος. Όλη η πίεση για να παραμείνει δραστήριος προέρχεται πλέον από τις σκέψεις του (επιδίωξη υγείας κλπ) και όχι από τις ανάγκες της ζωής.

Το ίδιο συνέβη και με τη πλούσια τροφή (λιπαρή και γλυκιά). Παλιότερα ήταν τόσο σπάνια ώστε αναπτύχθηκε μέσα μας μία ισχυρότατη τάση να την καταναλώσουμε στη μέγιστη ποσότητα όποτε τη βρούμε. Σήμερα που είναι διαθέσιμη συνεχώς, η τάση μας αυτή δεν έχει αλλάξει, με αποτέλεσμα πάλι να χρειάζεται να επιστρατεύσουμε τη νοημοσύνη και τη δύναμη θέλησης ώστε να είμαστε εγκρατείς.
Να γιατί κάποιος που ξεκινά να αθλείται, πρέπει να μπει στη διαδικασία λήψης ΑΠΟΦΑΣΗΣ.

Δεν είναι μόνο εξελικτικό το θέμα

Η σωματική άσκηση, δεν είναι απλά μία εξελικτική κληρονομία που επιβάλλεται να τηρούμε, είναι ένας ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΖΩΗΣ που συνοψίζεται ωραία με τη φράση Use it or Loose it.

Δείτε τα παρακάτω παραδείγματα

- Μερικές εβδομάδες με χρήση αναβολικών έχουν ως αποτέλεσμα ατροφία των όρχεων και μόνιμα χαμηλή έκκριση τεστοστερόνης.
- 1 εβδομάδα στο διάστημα έχει ως αποτέλεσμα 20% μείωση της μυϊκής μάζας!
- Μετά από 3 μήνες στο διάστημα χάνουμε το 5% της οστικής πυκνότητας, και αυτό λαμβάνοντας προστατευτικά μέτρα όπως ασκήσεις κλπ. Η επανάκαμψη της αρχικής οστικής πυκνότητας μετά την επιστροφή διαρκεί 3 χρόνια.
- Επειδή δε χρειάζεται να δουλεύει τόσο πολύ η καρδιά στο διάστημα, μετά την επιστροφή παρατηρείται ατροφία του καρδιακού μυ, που έχει ως αποτέλεσμα για αρκετό καιρό μετά την επιστροφή τους οι αστροναύτες να έχουν ορθοστατική υπόταση, λόγω της οποίας λιποθυμούν αν κάτσουν όρθιοι πάνω από 10 λεπτά.

(συνεχίζεται)

7

Άσκηση / Περπάτημα, η απόλυτη άσκηση για την μέση ηλικία

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on February 02, 2022, 06:20:27 PM »

Περπάτημα, η απόλυτη άσκηση για την μέση ηλικία (και όχι μόνο)

Πολλοί που μιλούν για την άσκηση και τους κανόνες της κάνουν το λάθος να μην λαμβάνουν υπόψιν τον παράγοντα ηλικία. Για παράδειγμα αυτό που θεωρείται ιδανικό για έναν νέο αθλητή, μπορεί άνετα να είναι καταστροφικό για έναν μέσο μεσήλικα.

Θεωρώ ότι υπάρχουν 4 βασικές ηλικιακές κατηγορίες στην άσκηση:
- Παιδιά
- Νέοι (18+)
- Μεσήλικες (40+)
- Ηλικιωμένοι (65+)

Οι ηλικίες είναι ενδεικτικές, είναι ένα ρευστό θέμα. Μπορεί κάποιος να κάνει προπονήσεις νέων ενώ είναι 50 χρονών, ενώ άλλος να χρειάζεται να προπονηθεί σας μεσήλικας λόγω κακής φυσικής κατάστασης, παρόλο που είναι μόνο 25 χρονών. Άρα μην παίρνετε τοις μετρητοίς τις ηλικίες που αναφέρθηκαν.

Για τα παιδιά κυρίαρχο ρόλο έχει το παιχνίδι και αποφεύγουμε μεγάλες καταπονήσεις και βάρη. Οι νέοι είναι η πιο δυναμική κατηγορία, αυτοί που θα τερματίσουν τα όρια της καταπόνησης. Οι μεσήλικες ρίχνουν λίγο τις επιδόσεις για χάρη της ασφάλειας, ενώ οι ηλικιωμένοι γυμνάζονται με ήπιο τρόπο και αποφεύγουν τις επικίνδυνες καταπονήσεις.

Το περπάτημα είναι μία άσκηση που αφορά όλες τις ηλικίες, αφού πρόκειται για βασική ανθρώπινη λειτουργία. Όμως για μεσήλικες και ηλικιωμένους είναι ο κυρίαρχος τρόπος άσκησης. Πρόκειται για την ιδανική ανθρώπινη δραστηριότητα, είναι αυτό το οποίο φτιαχτήκαμε να κάνουμε. Η άσκηση αυτή μπορεί να κάνει θαύματα στην υγεία και την καλοζωία ενός ανθρώπου. Βοηθά στη διατήρηση της μυϊκής μάζας και στη λιποδιάλυση. Όμως ο κυριότερος λόγος για τον οποίον επιλέγεται το περπάτημα ως βασικός τρόπος άσκησης, είναι η καταλυτική επίδραση που έχει στην μακροζωία και η απόλυτη ασφάλεια που προσφέρει ως άσκηση στην πλειοψηφία των ηλικιωμένων ή και των νεότερων που την επιλέγουν. Το περπάτημα είναι ιδανική άσκηση και για έναν νέο άνθρωπο που είναι αγύμναστος και θέλει να ξεκινήσει την άσκηση.

ΠΩΣ περπατάμε. Για βέλτιστα αποτελέσματα περπατάμε βιαστικά και με ζωντάνια, σαν να αργήσαμε σε ένα ραντεβού. Τα πρώτα λεπτά μέχρι να ζεσταθούμε μπορούμε να περπατάμε πιο χαλαρά, ενώ στο τέλος μπορούμε ακόμη και να τρέξουμε  για λίγα μέτρα αν το επιτρέπει η κατάστασή μας. Άτομα που δε μπορούν ή δεν τους επιτρέπει ο γιατρός το γρήγορο περπάτημα, μπορούν να περπατάνε αργά, στο δικό τους ρυθμό. Παπούτσια φορέστε όποια σας βολεύουν περισσότερο. Όταν το περιβάλλον επιτρέπει το ξυπόλυτο περπάτημα (πχ. παραλία), μη χάσετε την ευκαιρία, αφού έτσι θα έχετε καλύτερη ηλεκτρική σύνδεση με τη γη (για το θέμα της γείωσης θα μιλήσουμε σε άλλη ευκαιρία).

ΠΟΣΟ περπατάμε. Τουλάχιστον 30 ως 60 λεπτά τη μέρα με τον τρόπο που σας είπα, είτε μονοκόματα είτε σπασμένα σε περισσότερες φορές περπατήματος όποτε μας βολεύει. Όσοι αντέχουν και έχουν διάθεση και χρόνο μπορούν να περπατήσουν και περισσότερο, αλλά προσοχή, διότι συνεχόμενο περπάτημα για πάνω από δύο ώρες ενδεχομένως σε κάποιους  να προκαλέσει πόνο στις αρθρώσεις. Αν νιώσετε πόνο από το περπάτημα θα πρέπει να ξεκουραστείτε για λίγες μέρες.

Δείτε σε αυτό το βίντεο 5 καταπληκτικά οφέλη του περπατήματος για κάθε άνθρωπο.

Σας παραθέτω μέρος από ένα άρθρο της εφ. Καθημερινής:

Το γρήγορο βάδισμα είναι πιο ωφέλιμο και από το τρέξιμο για την καρδιά

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Πολ Γουίλιαμς του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Καρδιολογικού Συλλόγου «Arteriosclerosis, Thrombosis and Vascular Biology», σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν» και το «Live Science», μελέτησαν συγκριτικά στοιχεία για περίπου 33.000 άτομα που έκαναν συστηματικά τρέξιμο και άλλα 15.000 που προτιμούσαν το περπάτημα (οι άνδρες ήσαν το 51% των δρομέων και το 21% των βαδιστών). Η μελέτη, που αφορούσε ανθρώπους ηλικίας 18 έως 80 ετών και διήρκεσε επί έξι έτη, διαπίστωσε ότι το περπάτημα με ταχύ ρυθμό είναι πιο αποτελεσματικό στη μείωση του καρδιολογικού κινδύνου σε σχέση με το τρέξιμο, όταν και στις δύο περιπτώσεις ο άνθρωπος καταβάλλει την ίδια ποσότητα ενέργειας με βάση τις θερμίδες που καίει.

Συγκεκριμένα, το τρέξιμο μείωσε τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο κατά 4,5%, ενώ το γρήγορο βάδισμα κατά υπερδιπλάσιο ποσοστό 9,3%. Όσον αφορά τους επιμέρους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, ο κίνδυνος εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης (υπέρτασης) για πρώτη φορά μειώθηκε κατά 4,2% από το τρέξιμο και κατά 7,2% από το ταχύ βάδισμα, ο κίνδυνος υψηλής χοληστερόλης για πρώτη φορά μειώθηκε κατά 4,3% από το τρέξιμο και κατά 7% από το γρήγορο περπάτημα, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη για πρώτη φορά μειώθηκε κατά περίπου 12% και στις δύο περιπτώσεις σωματικής άσκησης. «Όσο περισσότερο ένας δρομέας τρέχει και ένας βαδιστής περπατάει, τόσα περισσότερα οφέλη αποκομίζει για την υγεία του», δήλωσε ο Πολ Γουίλιαμς.

Οι ειδικοί συνιστούν στους ενήλικες μια μέτριας έντασης σωματική άσκηση διάρκειας τουλάχιστον 30 λεπτών την μέρα επί πέντε μέρες την εβδομάδα ή, εναλλακτικά, τουλάχιστον 20 λεπτά έντονης άσκησης τη μέρα επί τρεις μέρες την εβδομάδα. Επίσης προτείνουν τον συνδυασμό έντονων και πιο ήπιων ασκήσεων, για παράδειγμα γρήγορο βάδισμα 30 λεπτών δύο φορές την εβδομάδα και τρέξιμο 20 λεπτών δύο μέρες εβδομαδιαίως. Ο στόχος, μεταξύ άλλων, είναι να αυξηθεί η λειτουργία της καρδιάς, να ελεγχθεί το βάρος και να μειωθεί ο κίνδυνος χρόνιων παθήσεων.

Και σε Διαδρομο Γυμναστικής;

Το περπάτημα έξω στη φύση, στο βουνό, στην παραλία ή στους δρόμους μίας πόλης είναι το καλύτερο, γιατί μας βλέπει ο ήλιος, αλλάζουμε παραστάσεις, ξεκουράζεται το μάτι, απελευθερώνεται το πνεύμα. Όμως και σε διάδρομο γυμναστικής, όταν το επιβάλλουν οι συνθήκες (πχ. καιρός) είναι μία υπέροχη άσκηση.

Ρυθμίστε την ταχύτητα για γρήγορο περπάτημα, και βάλτε μία κλίση 1 ή 2%. Αυτό θα κάνει το περπάτημα στον διάδρομο, το ίδιο καταπονητικό όπως το πραγματικό.

Μία καλή παραλλαγή είναι να κρατάμε ελαφριούς αλτήρες στα χέρια και αν θέλουμε ανά διαστήματα να κάνουμε και ανοίγματα ώμων ή κάμψεις δικεφάλων εκτός από την κλασική κίνηση των χεριών στο περπάτημα. Επιστημονική έρευνα έδειξε ότι μία τέτοια πρακτική προσδίδει στο περπάτημα λιποδιαλυτική επίδραση παρόμοια με του τρεξίματος!

Ο ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ!

Αν τελειώνοντας το περπάτημά σας προσθέσετε μόλις 3 λεπτά δυναμικής άσκησης, ιδίως του πάνω μέρους που δεν εξασκήθηκε πολύ με το περπάτημα, τότε πολύ λίγα είναι αυτά που θα έχετε να ζηλέψετε από τα άλλα σκληρότερα συστήματα άσκησης! Πιο συγκεκριμένα, αν το επιτρέπει η κατάστασή σας, μετά το περπάτημα μπορείτε να κάνετε για 5 λεπτά τις εξής ασκήσεις:
- 1 ή 2 σετ κάμψεις για όσες μπορείτε με ευκολία (όχι μέχρι αποτυχίας). Αν δε μπορείτε έστω μία πλήρη κάμψη, στηριχθείτε στα γόνατα αντί για τις μύτες των ποδιών.
- 2 σετ μονόζυγο έστω μία επανάληψη τη φορά. Αν δε μπορείτε μία πλήρη επανάληψη ή δεν έχετε μονόζυγο, κάνετε 2 σετ κάμψεις δικεφάλων με αλτήρες
- 2 σετ ανοίγματα ώμων με αλτήρες (Lateral Raises)
- Τελειώνετε με την άσκηση Plank για όσα δευτερόλεπτα θέλετε. (μπορείτε να κρατάτε το πρωσοπικό σας ρεκόρ το οποίο θα βελτιώνετε από βδομάδα σε βδομάδα).

Επιλέξτε βάρος αλτήρων που σας επιτρέπει 8 ως 12 άνετες επαναλήψεις για κάθε σετ. Δε χρειάζεται να τις κάνετε όλες, μπορείτε να κάνετε τις μισές ασκήσεις τη μία μέρα και τις άλλες μισές την επόμενη. Αυτό το πεντάλεπτο με βαράκια είναι το τέλειο συμπλήρωμα για μία προπόνηση που στηρίζεται στο περπάτημα!

Το περπάτημα μπορεί να γίνεται έξω, ή ακόμα και στο σπίτι ή το μπαλκόνι αν έχετε κατάλληλο μάκρος χώρου ή σε διάδρομο γυμναστικής. Εναλλακτικά τον ρόλο του περπατήματος μπορεί να πάρει και ένα στατικό ποδήλατο, που είναι και πιο οικονομικό ως αγορά. Εγώ έχω στο σπίτι μου ένα spinning bike στο οποίο κάθε πρωί κάνω 10 λεπτά και αμέσως μετά στο μπαλκόκι κάνω λίγες απλές ασκήσεις με βαράκια.

Να λοιπόν ένας ιδανικός τρόπος εξάσκησης για κάθε άνθρωπο που δε θέλει να μπλέξει ενεργά με τον αθλητισμό, αλλά θέλει να θέτει καθημερινά το σώμα του σε κίνηση.

Προσεχώς θα επανέλθουμε με νέες πληροφορίες για την καταπληκτική άσκηση του περπατήματος.

8

Άσκηση / Πρώτα βάρη κ μετά αερόβια, ή όχι;

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on February 02, 2022, 02:22:11 PM »

Η Αρχή: "πρώτα βάρη κ μετά αερόβια" και η εξαίρεση...

Από διάφορες έρευνες έχει φανεί ότι αν κάνουμε και βάρη και αερόβια, θα πρέπει τα βάρη να προηγούνται, έτσι ώστε να γίνονται με όλη μας την ενέργεια. Η αερόβια που ακολουθεί μπορεί να γίνει ακόμη κι αν έχουμε κουραστεί σημαντικά από τα βάρη. Μία έρευνα έχει δείξει ότι αυτή η σειρά είναι και η αποδοτικότερη στην καύση λίπους, ενώ μία άλλη δείχνει ότι με αυτόν τον τρόπο αναρρώνουμε γρηγορότερα από την εξάσκηση.

Η συνήθης προπόνησή μου: Όταν πηγαίνω γυμναστήριο, κάνω ένα καλό ζέσταμα που μέσα σε 7-8 λεπτά περιλαμβάνε τα εξής: περπάτημα, λίγο τρέξιμο και τέλος με 1 ή 2 σπριντ ενός λεπτού στο διάδρομο, ώστε να "ανάψω" για τα καλά. Μετά κάνω μία σύντομη και βαριά προπόνηση 30 λεπτών με ασφαλή κιλά και αρκετά σουπερσέτ. Μετά από τα βάρη πάω σε ένα διάδρομο ή ένα ποδήλατο (ό,τι βρω ελεύθερο στο γυμναστήριο) και χωρίς άγχος (αφού πέρασε η βαριά προπόνηση), κάνω είτε χαλαρή αερόβια μέχρι να βαρεθώ, είτε πιο σύντομη HIIT που περιλαμβάνει 3-4 σπριντ. Μετά κάθιδρος κάνω ένα δροσερό μπάνιο.

Η εξαίρεση: Στον κανόνα "βάρη πρώτα, αερόβια μετά" υπάρχει η εξαίρεση όσων έχουν ως κύρια εξάσκηση το περπάτημα ή άλλη πολύ ήπια δραστηριότητα (δείτε πρόγραμμα SP3). Εκεί η κύρια εξάσκηση είναι το περπάτημα το οποίο με ήπιο τρόπο μας ζεσταίνει  τόσο, που στο τέλος του είμαστε έτοιμοι να κάνουμε και λίγα λεπτά βάρη αν το επιτρέπει η κατάστασή μας. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν τα βάρη γίνονται στο τέλος. Η προπόνηση αυτή είναι κατάλληλη για πιο μεγάλες ηλικίες, αλλά δεν είναι κακή ιδέα και για νεότερους. Είναι ένα είδος προπόνησης που το κάνω συχνά, σε εμβόλιμες μέρες μεταξύ ημερών με βαριά προπόνηση.

9

Άσκηση / Οι 3 διαδεδομένοι λάθος τρόποι άσκησης

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on February 02, 2022, 12:28:05 PM »

Οι 3 ΛΑΘΟΣ τρόποι Άσκησης



Έχω ξεχωρίσει τρεις πολύ διαδεδομένους τρόπους άσκησης τους οποίους θεωρώ λάθος. Ελπίζω να σας επηρεάσω και αν τους ακολουθείτε, να αναθεωρήσετε. Η συμβουλή μου δεν αφορά άτομα που κάνουν πρωταθλητισμό και έχουν επίβλεψη (με λίγα λόγια ξέρουν τι κάνουν), αλλά τον μέσο αθλούμενο, που θέλει να απολαύσει τα υπέροχα οφέλη της άσκησης με τον πιο συμφέροντα τρόπο. Είναι οι εξής:

- Η προπόνηση αντοχής (πχ. ποδηλασία ή τρέξιμο αντοχής, τζόκινγκ μεγάλης διάρκειας κλπ).
- Η προπόνηση δύναμης (πχ. Powerlifting, προπόνηση μποντιμπίλντινγκ με μεγάλα βάρη και λίγες επαναλήψεις, κλπ)
- Οι απομονωτικές ασκήσεις με βάρη ή απομονωτικά αθλήματα (πχ. σφαίρα, ακόντισμός κλπ)

Διευκρίνιση Δε θεωρώ λάθος την σποραδική προπόνηση με αυτούς τους τρόπους (πχ μία φορά την εβδομάδα), αλλά την ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ εξάσκηση με έναν από αυτούς.

Μειονεκτήματα Αερόβιας εξάσκησης (ως αποκλειστικού τρόπου άσκησης)

- Σε μακριάς διάρκειας προπονήσεις εκρίνεται κορτιζόλη, πράγμα που επιδρά άσχημα στο σώμα.
- Η προπόνηση αντοχής μειώνει την τεστοστερόνη και αυξάνει το οξειδωτικό στρες
- Μία σύντομη έντονη προπόνηση διεγείρει περισσότερη παραγωγή της πολύ σημαντικής για το σώμα αυξητικής ορμόνης, απ' ότι μία μακράς διάρκειας.
- Η μακρά αερόβια άσκηση είναι αφόρητα βαρετή. Αντίθετα μία έντονη άσκηση μικρής διάρκειας μπορεί να "πονάει" λίγο περισσότερο αλλά είναι ενδιαφέρουσα και δεν υπάρχει περίπτωση να μας κάνει να βαρεθούμε.
- Τρώει χρόνο. Αν αθροίσετε αυτά τα 30 ή περισσότερα λεπτά που γλυτώνετε κάθε μέρα αποφεύγοντας μία μεγάλης διάρκειας προπόνηση, θα διαπιστώσετε ότι κερδίζετε ένα σημαντικό κομμάτι ξύπνιας ζωής! Κομμάτι που μπορείτε να το εκμεταλλευτείτε όπως θέλετε. Ο χρόνος είναι η μέγιστη αξία της ζωής και το μόνο αγαθό που είναι αναντικατάστατο.
Βέβαια θα ήμασταν άδικοι αν δεν αναφέραμε και τα σπουδαία ωφέλη της προπόνησης αντοχής.

Ωφέλη Αερόβιας Άσκησης
- Βελτιώνει την υγεία της καρδιάς και των πνευμόνων.
- Αυξάνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη
- Μειώνει το σωματικό λίπος
- Αυξάνει την ικανότητα του σώματος να χρησιμοποιεί οξυγόνο
- Μειώνει την πίεση
- Βελτιώνει το λιπιδικό προφίλ του αίματος
- Βελτιώνει την ικανότητα αντοχής
Όμως όλα αυτά τα οφέλη αποκομίζονται και από μία σύντομη προπόνηση που είναι μείγμα βαρών και αντοχής και η οποία δεν έχει τα μειονεκτήματα της μόνιμης προπόνησης αντοχής. Να τονίσουμε βέβαια ότι σε σχέση με την καθιστική ζωή ακόμη και η μόνιμη προπόνηση αντοχής είναι απείρως καλύτερη.


Γιατί είναι λάθος η προπόνηση δύναμης

Είναι λάθος επιλογή κυρίως γιατί δεν υπηρετεί σωστά την 1η ΠΡΩΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ της άσκησης. Ας πούμε ότι κάποιος ασχολείται με τα βάρη και έχει δυναμώσει, πράγμα πολύ καλό. Οκ ως εδώ, αλλά επειδή θέλει ακόμη περισσότερη δύναμη, αντί να γυμναστεί με Χ κιλά για 8-12 επαναλήψεις, γυμνάζεται σχεδόν με διπλάσια κιλά για 1 ως 5 επαναλήψεις. Αυτό το είδος προπόνησης με τον καιρό του δινει όντως λίγη ακόμη έξτρα δύναμη. λίγη...

Πού τη θέλει όμως τη λίγη παραπάνω έξτρα δύναμη; Πουθενά. Δε χρειάζεται πουθενά σε κάποιον που δεν κάνει πρωταθλητισμό. Γιατί λοιπόν να βάζει σπονδυλική στήλη, αρθρώσεις, μύες και τένοντες σε κίνδυνο;

Επίσης η προπόνηση δύναμης με μεγάλα βάρη για λίγες επαναλήψεις δεν οδηγεί στη βέλτιστη μυική ανάπτυξη. Αυτή επιτυγχάνεται με εξάσκηση με λιγότερα κιλά για περισσότερες επαναλήψεις, από 8 και πάνω, ενώ για κάποιες μυικές ομάδες (πχ. γάμπες) μπορεί να είναι και +20 επαναλήψεις.

Οι κίνδυνοι από τη χρήση μεγάλων βαρών: Πρώτα απ' όλα η σπονδυλική στήλη, η οποία αποτελείται από σπόνδυλους που ανάμεσά τους έχουν τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Αυτοί οι δίσκοι είναι σαν σκληρό ελαστικό τζελ, το οποίο αποροφά κραδασμούς και είναι απαραίτητο κομμάτι του σώματος. Φαντάζεστε να μην υπήρχαν οι δίσκοι και να τρίβονταν τα κόκαλλα μεταξύ τους σε κάθε μας κίνηση; Μπρρ.. ή το επίσης εφιαλτικό, να έχει ξεχαρβαλωθεί ο δίσκος και να εξέχει έξω από την σπονδυλική στήλη παρενοχλώντας τα νεύρα που ξεκινάνε από εκεί και ελέγχουν πόδια και χέρια. Στην τελευταία περίπτωση ο ασθενής νιώθει μουδιάσματα και πόνους σε ένα πόδι ή χέρι, αλλά η αιτία του πόνου δεν είναι στο πόδι ή το χέρι αλλά στον μεσοσπονδύλιο δίσκο που εξέχει και πιέζει τα νεύρα!

Θα σκεφτείτε: "ευτυχώς δε με αφορούν αυτά"... κι όμως ενώ ξεκινάμε οι περισσότεροι ε μία άψογη σπονδυλική στήλη, καθώς περνάνε οι δεκαετίες αυτή εκφυλίζεται σταδιακά. Και μάλιστα αυτό συμβαίνει σε όλους, λιγότερο ή περισσότερο, ανεξάρτητα από το αν έχουν καταπονήσει τη μέση τους! Είναι “της ηλικίας", λένε χαρακτηριστικά. Όμως μία ενασχόληση με μεγάλα βάρη σε νεανική ηλικία, παρόλο που μπορεί να μη δημιούργησε κανένα εμφανή τραυματισμό, έχει αθόρυβα συνεισφέρει σε αυτή την εκφύληση, με αποτέλεσμα σε μεγάλη ηλικία να το μετανιώνει πικρά κάποιος που έκανε "άρσεις θανάτου" και σκουώτ με πολύ μεγάλα κιλά για λίγες επαναλήψεις. Λίγο λιγότερα κιλά για περισσότερες επαναλήψεις θα παρήγαγαν την ίδια καταπόνηση, αλλά χωρίς τους κινδύνους.

Γι αυτό η συνεχής προπόνηση δύναμης και τα ανάλογα αθλήματα όπως το powerlifting, η άρση βαρών, το crosfit με άρση βαρών, είναι ταιριαστά μόνο σε κάποιες πολύ δυνατές ιδιοσυγκρασίες που έχουν σαφή στόχο πρωταθλητισμού. Για τους αθλητές αυτών των αθλημάτων δεν έχω να πω τίποτα, ούτε να ασκήσω οποιαδήποτε κριτική. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, γιατί το κάνουν κι έχουν από πάνω τους έμπειρους προπονητές. Όμως εγώ αναφέρομαι στο μέσο αθλούμενο, τον καθημερινό άνθρωπο που αναρωτιέται με ποιον τρόπο θα γυμναστεί για τους στόχους της καλοζωίας, δηλαδή υγεία, μυική ανάπτυξη, εμφάνιση, ευεξία, ενέργεια κλπ.


Απομονωτικές ασκήσεις και απομονωτικά αθλήματα

Ως απομονωτικά αθλήματα εννοώ τις ρίψεις (ακόντιο, σφαίρα), το μπραντεφέρ και οτιδήποτε άλλο στηρίζεται στην ικανότητα κυρίως ενός μέρους του σώματος. Είναι βαρετά αθλήματα, δε γυμνάζουν το σώμα για το καλό του, αλλά πρωτίστως για το καλό της επίδοσης. Δείτε για παράδειγμα τους σφαιροβόλους πόσο παχείς είναι. Αν δεν είστε συνειδητοποιημένος αθλητής τέτοιου αθλήματος δεν υπάρχει κανένας λόγος να το διαλέξετε.

Δείτε πόσο συχνά υποφέρουν από προβλήματα στους ώμους οι ακοντιστές για παράδειγμα. Επειδή κάποτε κάποιοι κάτοικοι της αρχαίας Ελλάδας θεώρησαν "απαραίτητα" αυτά τα αθλήματα, δε σημαίνει ότι θα πρέπει απαραίτητα να ενστερνιστούμε την άποψη.

Απομονωτικές ασκήσεις. Εννοώ αυτές που γίνονται στο γυμναστήριο. Πάει κάποιος να κάνει στήθος και αντί να το κάνει στον πάγκο, πάει στο πεκ ντεκ, γιατί λέει ότι έτσι "επικεντρώνει στην περιοχή που θέλει να γυμνάσει". Πάει κάποιος να κάνει πόδια και αντί του σκουώτ επιλέγει να κάτσει στην καρέκλα και να κάνει εκτάσεις τετρακεφάλων ή ακόμη χειρότερα, προσαγωγούς και απαγωγούς! Αυτές οι απομονωτικές ασκήσεις είναι αφύσικες και μπορούν εύκολα να αποβούν επικίνδυνες αν τις κάνουμε με βαριά κιλά.

Εμπλέξτε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του σώματός σας όταν κάνετε βάρη! Ιδανικές ασκήσεις που από μόνες τους εμπλέκουν μεγάλο μέρος του σώματος είναι το σκουώτ, το μονόζυγο, οι πιέσεις πάγκου, η κωπηλατική και άλλες.

10

Άσκηση / Crosfit

« Last post by Θανάσης Αποστόλου on February 01, 2022, 10:18:46 PM »

Crosfit

Αυτό που δεν ξέρουν ακόμη και άτομα που το κάνουν, είναι ότι το CrosFit είναι μία.. εταιρία! Δημιουργήθηκε το 2000 από τον Greg Glassman στις ΗΠΑ. Αυτό που κάνει η εταιρία, είναι να φτιάχνει καποια προγράμματα γυμναστικής, στα οποία εκπαιδεύει (έναντι αμοιβής) γυμναστές, ώστε να λάβουν την ανάλογη πιστοποίηση και να τα εφαρμόσουν στα γυμναστήριά τους. Η εταιρία ξεκίνησε με λίγα συνεργαζόμενα γυμναστήρια, αλλά το έτος 2014 έχει φτάσει στα 7000, οπότε και τα κέρδη της πολλαπλασιάστηκαν. Από το 2007 γίνονται κάθε καλοκαίρι παγκόσμιοι αγώνες Crosfit με μεγάλη συμμετοχή και τεράστια έπαθλα για τους πρώτους. Τον τελευταίο καιρό φαίνεται κάπως να ξεφουσκώνει η μόδα του Crosfit, αλλά θα χρειαστούν αρκετά χρόνια ακόμα για να δούμε που θα καταλήξει η όλη κίνηση. Ας δούμε όμως τι είναι αυτό το πρόγραμμα άσκησης.

Το CrosFit είναι ένα πρόγραμμα που δίνει έμφαση στη δύναμη και στην αεροβική ικανόητα, αλλά και σε άλλες παραμέτρους όπως πχ. ευλυγισία, την ανθεκτικότητα. Στην ουσία πρόκειται για ένα είδος κυκλικής προπόνησης που αποτελείται από ασκήσεις βαρών και αερόβιες. Οι ασκήσεις εκτελούνται διαδοχικά και όλες μαζί φτιάχνουν μία προπόνηση που ονομάζεται WOD, δηλαδή Workout of the Day. Η εταιρία είναι αυτή που επιλέγει ποιες είναι οι ασκήσεις που συνθέτουν την WOD και ο ΧΡΟΝΟΣ που χρειάζεται ο αθλούμενος για να τις επιτελέσει είναι η επίδοσή του.

Παράδειγμα μιας μέτριας δυσκολίας WOD: 20 επαναλήψεις σε μονόζυγο (οι επαναλήψεις αυτές χωρισμένες σε όσα σετ θέλεις, το ίδιο και στις άλλες ασκήσεις), 30 επαναλήψεις κάμψεις, 30 διπλά περάσματα με σχοινάκι, τρέξιμο 2 χιλιομέτρων. Ως επίδοση μετράται ο χρόνος που θα χρειαστεί ο αθλητης για να τα κάνει όλα αυτά.

Κάθε λίγους μήνες οι γυμναστές εκπαιδεύονται σε νέες WOD. Οι ασκήσεις που προτιμώνται (ως τώρα) από την εταιρία προέρχονται από την Ολυμπιακή Άρση Βαρών, από τη γυμναστική με κρίκους, την κωπηλατική μηχανή (κωπηλατοεργόμετρο), το σχοινάκι και φυσικά το τρέξιμο. Όμως η εταιρία προσπαθεί να προσθέτει ποικιλία και ενίοτε και να εκπλήτει με τις επιλογές της, ιδίως στους αγώνες, οι οποίοι μπορεί να περιλαμβάνουν κολύμβηση στη θάλασσα ή σε κολυμβητήριο και πλήθος άλλων ασκήσεων. Βέβαια στα γυμναστήρια οι επιλογές των ασκήσεων είναι πιο περιορισμένες.