0 Members and 5 Guests are viewing this topic.
Σχετικά με την υπνηλία, ένα που θα σε βοηθήσει είναι να μειώσεις τους υδατάνθρακες (ρύζι, δημητριακά, ψωμί, μακαρόνια, πολύ γλυκά φρούτα) στη διάρκεια της μέρας και να τρως ελεύθερα όσους υδατάνθρακες τραβά η όρεξή σου στο βραδινό γεύμα.
Γειά σας!Στις 24 Αυγούστου έκλεισα ένα χρόνο χωρίς τσιγάρο. Δεν νοιώθω όμως ότι έκανα κάτι σπουδαίο, επειδή δεν ζορίστηκα, δεν ένοιωσα στέρηση ή επιθυμία να καπνίσω.Διαπίστωσα ότι μόνο το μηχανικό μου σώμα θυμόταν το τσιγάρο. Κανένα άλλο. Δηλαδή έψαχνα με μηχανικές κινήσεις το πακέτο των τσιγάρων με τα χέρια μου, σε συνέχεια άλλων μηχανικών κινήσεων, π.χ. μετά το ανακάτεμα του στιγμιαίου καφέ που πίνω.Σε καμμία συνθήκη δεν ζήτησα τσιγάρο.Για να πω την αλήθεια περίμενα να νοιώσω κάποια στιγμή, μια επιθυμία για κάπνισμα και θεωρούσα ότι είμαι έτοιμη να την αντιμετωπίσω, αλλά δεν ένοιωσα ποτέ. Τίποτα άλλο εκτός από τις απατηλές νοητικές ψευδαισθήσεις, που σταμάτησαν πολύ γρήγορα. Μόνο που δυσκολεύομαι να βγάλω από πάνω μου τα 8 κιλά που έβαλα, κι αυτό γιατί, όπως διαπίστωσα, στη θέση της ρουφηξιάς του τσιγάρου κάθε φορά, έτρωγα ή έπινα. Και πάλι το μηχανικό σώμα έδρασε!Στεναχωριέμαι που διαβάζω εδώ, πόσο δυσκολεύονται μερικοί φίλοι...Εύχομαι όλοι να δουν πόσο μεγάλη απάτη είναι το τσιγάρο και να αντιληφθούν, ότι αφού απεξαρτηθεί ο οργανισμός τους από τη νικοτίνη, που είναι τόσο εύκολο και γίνεται τόσο γρήγορα, όλες οι άλλες δυσκολίες οφείλονται μόνο στις απατηλές ψευδαισθήσεις, που όταν έχεις αντιληφθεί τον μηχανισμό της νικοτίνης, τις νικάς τόσο εύκολα, αφού ξέρεις ότι είναι ψευδαισθήσεις!Δεν έχω κάτι άλλο να σας πω, εκτός από άλλο ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΑΝΑΣΗ!
...ότι είμαι έτοιμη να την...
Θέλω να επισημάνω ότι διαβάζοντας το πρώτο μέρος του βιβλίου σου, Θανάση, πείστηκα, με έπεισες, ότι δεν χρειάζομαι το τσιγάρο, την νικοτίνη, για κανένα λόγο, και ότι εφ΄όσον αντιμετωπίσω μια φορά, την καθυστερημένη ενόχληση του προηγούμενου τσιγάρου μου και δεν ξανακαπνίσω άλλο, θα έχω διακόψει τον φαύλο κύκλο της νικοτίνης.Μάλιστα είπα στον εαυτό μου τότε, ότι δεν μου φαίνεται δύσκολο και μπορώ να το κάνω, δηλαδή να υπομένω την καθυστερημένη ενόχηση ενός τσιγάρου και φαντάστηκα τα χέρια μου ελεύθερα και καθαρά και μου άρεσε πολύ αυτή η εικόνα. Ξέρω ότι δεν μπορώ να καπνίσω κανένα άλλο τσιγάρο στη ζωή μου, αν θέλω να εξακολουθήσω να μην καπνίζω, επειδή στα 30 μου χρόνια, το είχα κόψει πολύ εύκολα μετά από μια τραχειοβροχίτιδα, που δεν μπορούσα να καπνίσω για 15 μέρες και το κράτησα μόνο μια βδομάδα, υποκύπτοντας στις πιέσεις συναδέλφου μου να καπνίσουμε παρέα ένα τσιγάρο. Θυμάμαι ότι είπα "σιγά, τί θα γίνει μ΄ ένα τσιγάρο" και κάπνιζα άλλα 23 χρόνια, μέχρι που συνάντησα το βιβλίο σου, Θανάση.Τώρα περιμένω το επόμενο βιβλίο σου! Καλή συνέχεια!