nina:
δεν ξέρω αν πρέπει να γράψω "απάντηση" η "νέο θέμα" αλλά τολμάω να δοκιμάσω επειδή θέλω οπωσδήποτε να πω την ιστορία μου.... Καπνίζω από παιδί και δε με παρέσυρε κανείς, μάλλον εγώ παρέσυρα συνομήλικους μου, αλλά μπορεί και όχι. Δε θυμάμαι πια. Είμαι τώρα 45 και δεν έκανα παρά μόνο μια προσπάθεια να κόψω το κάπνισμα πριν 15 χρόνια, αλλά μετά την αποτυχία μου δεν τόλμησα να ξαναδοκιμάσω επειδή δε μου αρέσει καθόλου να χάνω. Ωστόσο τον τελευταίο καιρό μου είχε γίνει σχεδόν εμμονή να βρω έναν τρόπο μαγικό να περάσω στην αντίπαλη ομάδα των μη καπνιστών. Αυτό το ένιωθα για δυο κυρίως λόγους. 1ον επειδή η επιβάρυνση του οργανισμού μου από το τσιγάρο ήταν πλέον εμφανής 2ον επειδή οι νέες μου παρέες, στο σχολείο που διορίστηκα, δεν καπνίζουν κι ένιωθα σαν ασθενής κάθε φορά που ενώ ήμουν ανάμεσα τους ήθελα να ανάψω τσιγάρο. Πάνω στην ώρα έλαβα ένα mail με το πρώτο μέρος του βιβλίου σας! Ήταν ότι χρειαζόμουν. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι τώρα "γιατί" καπνίζω! Τέλειο! Εδώ και 15 μέρες απολαμβάνω τα προνόμια του μη καπνιστή και νιώθω πανευτυχής. Δε θεωρώ ότι είναι νωρίς για να πανηγυρίζω, γνωρίζοντας τον εαυτό μου καταλαβαίνω πως η "μετάλλαξη" μου είναι οριστική αφού όλα αυτά τα φρικτά που φοβόμουν ότι θα συμβούν μόλις σταματήσω το κάπνισμα (όπως νεύρα, έλλειψη συγκέντρωσης, ακατάληπτη όρεξη για φαγητό κλπ) όχι μόνο δε συμβαίνουν, αλλά είμαι τόσο χαλαρή σα να είμαι εν τω μέσω διακοπών και μάλιστα ωραίων! Έ χω ήδη συστήσει το site σε πολλούς γνωστούς μου καπνιστές και έχω δωρίσει το βιβλίο σας σε έναν φίλο. Κάποιοι συνάδελφοι στο σχολείο μου ζητάνε λεπτομέρειες για το πως τα κατάφερα και ξαφνιάζονται που μετακόμισα στο γραφείο των μη καπνιστών! Σας ευχαριστώ πολύ. _________________
Θανάσης Αποστόλου:
Γεια σου Νίνα!! Χαίρομαι πολύ με το επίτευγμά σου! =yes!=
Βλέπω είσαι ήδη σίγουρη!
Διακρίνω στην αισιοδοξία σου την τέλεια νοοτροπία που πρέπει κάποιος να έχει.
Σε περιμένουν και δύσκολες και ευχάριστες στιγμές στη ζωή σου όπως όλους μας, αλλά έχεις πλέον αποσυνδέσει το τσιγάρο από αυτές γιατί πλέον ξέρεις αυτό που ξέρουν καλά οι μη καπνιστές. Οτι το κάπνισμα δεν προσφέρει τίποτα!
Μου αρέσει επίσης που δεν αρκείσαι στην επιτυχία σου, αλλά φεύγοντας από το γκρίζο κόσμο του καπνίσματος, βάζεις το λιθαράκι σου, βοηθώντας τους φίλους σου που μένουν πίσω.
Καλή συνέχεια!
nina:
ευχαριστώ πολύ. Για τις δύσκολες στιγμές που πιθανόν έπονται, είμαι σίγουρη πως θα είναι πολύ ευκολότερες χωρίς την επιβάρυνση του τσιγάρου! Θα είναι ευκολότερες από αυτές που κατ' επανάληψη έζησα, όταν μετά από παρατεταμένο κάπνισμα έπεφτα για ύπνο και στροβυλιζόμενη στο κρεβάτι σκεφτόμουν πως ο καρκίνος αρχίζει να αναπτύσσεται κάπου μέσα μου! Δε μου έφταναν οι αντικειμενικές δυσκολίες να έχω επιπλέον κι αυτή τη σκέψη να μου ρίχνει το ηθικό γενικότερα! Άντε μετά να ανταπεξέλθεις.
Όσο για τις δυσκολίες από την έλλειψη του τσιγάρου-αν τελικά υπάρχουν- είναι αμελητέες μπροστά στις δυσκολίες από την κατανάλωσή του και μάλιστα την υπερκατανάλωση σαν κι αυτή που έκανα εγώ τα τελευταία 30(!) χρόνια... Το θέμα είναι να σκεφτείς κάποια στιγμή συνηδειτά "γιατί" καπνίζεις!
Θανάσης Αποστόλου:
Συμφωνώ και επαυξάνω!!
Φαίνεται ότι τό χεις καταλάβει τόσο καλά το θέμα ώστε μπορείς να βοηθήσεις και τους φίλους σου...
Tip για όσους βοηθούν άλλους καπνιστές: Όταν θελήσεις να βοηθήσεις κάποιον δεν του κάνεις κήρυγμα.. Περιμένεις να σε ρωτήσει ο ίδιος επίμονα και μετά του εξηγείς. Δείχνεις σχεδόν αδιαφορία για το αν θα το κόψει ή όχι. Η άνεσή σου χωρίς τσιγάρο τον βάζει σε πολύ ωφέλιμη περιέργεια. Όταν είναι εσωτερικά έτοιμος θα ενδιαφερθεί και θα σε ρωτήσει.. ΤΟΤΕ είναι που όσα του πεις θα πιάσουν τόπο.
τα λέμε!
nina:
τώρα είναι η σειρά μου να συμφωνήσω! Η καθηγήτρια της μουσικής σχεδόν με κυνηγάει για να της πω τι και πως, αλλά από συμπτωματικές αλλαγές προγράμματος δε βόλεψε ακόμα να της πω για τη "δολέρή διαδρομή της νικοτίνης" και την καθυστερημένη ενόχλησή της... Ωστόσο, βλέποντας με κάθε μέρα πιο χαρωπή και πιο απομακρυσμένη από το τσιγάρο η συνάδελφος δεν απέχει πολύ να το κόψει από μόνη της. "Σκέψου μόνο για ποιους λόγους καπνίζεις", της είπα σε ένα διάλειμμα "και θα το συζητήσουμε κάποια στιγμή". Ε, λοιπόν με κυνηγάει..... Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής όλο αυτό ενισχύει και τη δική μου απόφαση καθώς με καθιστά κάτι σαν "πρότυπο"..... :oops: