Θανάσης Αποστόλου:
Ένα γλυκαντικό είχα κι εγώ ως σχετικά "αθώο", τη στέβια. Μου έκανε εντύπωση που πρόσφερε τόση γλυκύτητα χωρίς το κόστος που συνοδεύει κάθε άλλο γλυκαντικό. Απ' ό,τι φαίνεται κι αυτό το κάστρο πέφτει... Αν κάποιος την καταναλώνει καλό είναι να περιορίσει δραστικά την ποσότητα ή να την σταματήσει εντελώς. Κάποια στιγμή θα γράψω σχετικό άρθρο.
Μας μένει η φυσική γλυκιά γεύση κάποιων τροφών όπως πχ. των φρούτων, που είναι το τέλειο όχημα για να λαμβάνουμε ζάχαρη άφοβα.
protos:
Κόβοντας ζάχαρη και μετά και κάθε γλυκαντικό, έχω φτάσει να μου αρέσουν οι πικρές γεύσεις. Για παράδειγμα σκέτος καφές και σκέτο τσάι. Κάθε γλυκό πράγμα μου φαίνεται υπερβολικά γλυκό. Ακόμα και τα γλυκά που θεωρούσα νόστιμα όταν είχα εξάρτηση στη ζάχαρη, τώρα μου φαίνονται λιγότερο ελκυστικά. By the way, Θανάση περιμένω ανυπόμονα το βιβλίο για την διαχείριση χρόνου που έχεις αναγγείλει!