Author Topic: Μετά από πόσο καιρό το ξεχάσατε τελείως;;;  (Read 6838 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline Marina

  • έμπειρος σχολιαστής
  • *****
  • Thank You
  • -Given: 0
  • -Receive: 3
Καλημέρα!!
Έχω να βάλω τσιγάρο στο στόμα μου 9 μήνες. Νιώθω πολύ περήφανη για αυτό, όπως και για όλες τις φορές που με γλυκοκοίταζε και εγώ του έλεγα "νομίζεις ότι θα σ' ανάψω"... Βλέπεις έχω καπνιστή άντρα, δεν μπορώ να μην το βλέπω καν!!
Όχι, δεν με ενοχλεί. το έχω γράψει σε πολλές μεριές ότι το καλύτερο δώρο που μου έκανε το βιβλίο του Θανάση ήταν ότι το έκοψα μαχαίρι (εντάξει, με τη δεύτερη προσπάθεια) χωρίς να νιώσω ότι απαρνούμαι κάτι σημαντικό στη ζωή μου. Αντίθετα, ήξερα ότι ξεφορτωνόμουνα κάτι πολύ άσχημο.
Και θέλω να σας ρωτήσω;
Πότε σταματήσατε να το σκέφτεστε; Δεν εννοώ συνέχεια, εννοώ αυτό το στιγμιαίο που συμβαίνει από καιρό σε καιρό; Προχθές βγήκα το βράδυ στο μπαλκόνι - όλοι στο σπίτι κοιμόντουσαν - είχε μία ανοιξιάτικη δροσούλα και σκέφτηκα ότι έτσι απολάμβνα περισυ το τελευταίο μου τσιγάρο πριν πάω για ύπνο.
Δεν το αποζητάω, αλλά από καιρό σε καιρό το σκέφτομαι. Και αναρωτιέμαι: τόσο μεγάλος τελικά είναι ο εθισμός; πότε σταματάς να το σκέφτεσαι; εσείς τι λέτε;


ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ!! ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΛΑΘΗ...

Offline Θανάσης Αποστόλου

  • Διαχειριστής
  • ιδρυτικό μέλος
  • *****
  • Thank You
  • -Given: 223
  • -Receive: 182
  • Gender: Male
  • να πέσεις; επιτρέπεται. να σηκωθείς; ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ !
(No subject)
« Reply #1 on: April 06, 2009, 11:16:35 AM »
Γεια σου Μαρίνα!
Με σύζυγο καπνιστή μάλλον θα έχεις παροδικές σκέψεις για όλη σου τη ζωή. :) Το θέμα είναι αυτές οι παροδικές σκέψεις να μην γίνονται πειρασμός, δηλαδή να μην αφορούν εσένα. Εγώ κάθε μέρα σκέφτομαι πολλές φορές το τσιγάρο, κάθε μέρα. Όμως το κάνω λόγω της σελίδας και του βιβλίου και σπάνια νιώθω πειρασμό.

Επειδή ήμουν κρυφός καπνιστής για μεγάλη περίοδο στη ζωή μου, τους πρώτους μήνες διακοπής ένιωθα έναν πειρασμό λίγων δευτερολέπτων αν έβλεπα ένα απομονωμένο μπαλκονάκι και κάποιον να καπνίζει σε αυτό ή μια απόμερη αμμουδιά. Αλλά αμέσως συνερχόμουν αναλογιζόμενος ότι δεν υπάρχει "ολιγόωρο κάπνισμα", αλλά κάθε δόση νικοτίνης σέρνει μαζί της την άθλια και παραπλανητική καθυστερημένη ενόχληση που θα μου χαλάσει τις επόμενες ΜΕΡΕΣ, εκτός αν την καταλαγιάσω με άλλα τσιγάρα κι έτσι γίνω για πάντα ένας αξιολύπητος καπνιστής...

Το θέμα είναι όχι πότε θα πάψουμε να το σκεφτόμαστε, αφού είναι μέσα στη ζωή, αλλά πότε θα πάψουμε να το σκεφτόμαστε σε σχέση με εμάς, ακριβώς δηλαδή όπως το σκέφτονται και οι μη καπνιστές.
   Διαβάστε το απόλυτο βιβλίο για τη διατροφή και την ευεξία εδώ!