Recent Posts

Pages: 1 2 3 4 5 [6] 7 8 9 10
51
Quote
Γιατί το απεσταγμένο νερό δεν είναι πόσιμο;

Ποιές είναι οι διαφορές του πόσιμου νερού (της βρύσης) από το απεσταγμένο νερό;
Το πόσιμο νερό περιέχει θρεπτικά άλατα όπως άλατα ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου και καλίου τα οποία είναι απαραίτητα για τον οργανισμό, και ίσως βαρέα μέταλλα, βακτήρια κ.α. Το απεσταγμένο νερό είναι το νερό που προέρχεται μετά από απόσταξη. Δηλαδή, θερμαίνοντας το νερό στο σημείο βρασμού του, απομακρύνονται οι χημικές ουσίες που βράζουν σε χαμηλότερη θερμοκρασία και οι ουσίες που παραμένουν στη φιάλη αφότου το νερό έχει εξατμιστεί. Έτσι, το νερό που εξατμίζεται, ψύχεται και ξανασυλλέγεται έχει υψηλότερη καθαρότητα από το αρχικό υγρό. Απεσταγμένο νερόβάζουμε στο σίδερο ή στα ψυγεία διότι δεν περιέχει καθόλου άλατα που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στα μηχανήματα με την πάροδο του χρόνου.

Όμως, πολύς κόσμος θεωρεί ότι το απεσταγμένο νερό είναι και πόσιμο και κάνει και καλό μάλιστα. Οι απόψεις διίστανται, αν και το μεγαλύτερο ποσοστό επιστημόνων ισχυρίζεται ότι αν το απεσταγμένο νερό πίνεται συστηματικά είναι επιβλαβές για την υγεία. Γιατί;

Ας δούμε αρχικά πως δουλεύει ο ανθρώπινος οργανισμός...

Η ισορροπία των αλάτων στο σώμα μας διατηρείται μετο φαινόμενο της διάχυσης και της ώσμωσης. Διάχυση συμβαίνει όταν τα μόρια(στην περίπτωσή μας άλατα)μεταφέρονται από περιοχές υψηλής συγκέντρωσης μορίων σε περιοχές χαμηλής συγκέντρωσης. Για παράδειγμα, μετά από ένα γεύμα, το στομάχι μας έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση αλάτων συγκρινόμενη με αυτή στους ιστούς και στο αίμα. Έτσι λοιπόν, τα άλατα μεταφέρονται από το στομάχι, στους ιστούς, στο αίμα και στο έντερο (ποσότητα που είναι αναγκαία). Και έπειτα η περίσσεια αλάτων θα διαπεραστεί από τα νεφρά και θα αποβληθεί στα ούρα. Ώσμωση είναι το φαινόμενο κατά το οποίοη ημιπερατή μεμβράνη των κυτταρικών τοιχωμάτων επιτρέπει μόνο τη δίοδο των μορίων νερού.

Από την άλλη πλευρά, το απεσταγμένο νερό (που δεν περιέχει τίποτα άλλο, εκτός από νερό!) θα τραβήξει το αλάτι έξω από τους ιστούς, διότι τώρα η χαμηλότερη συγκέντρωση άλατος είναι στο νερό.Επίσης, λόγω του φαινομένου της ώσμωσης, θα εισέλθει πολύ νερό στα κύτταρα, ώστε να ισορροπήσει τη διαφορά συγκέντρωσης των αλάτων, με αποτέλεσματα ερυθρά αιμοσφαίρια να τείνουν να σπάσουν, επειδή δεν μπορούν να ανεχθούν μια μεγάλη αλλαγή στην τονικότητα. Συνεπώς, μερικά ερυθρά αιμοσφαίρια πεθαίνουν.

Επίσης, το απεσταγμένο νερό όταν έρχεται σε επαφή με τον αέρα τείνει να αντιδρά με το διοξείδιο του άνθρακα και να γίνεται όξινο (μπορεί να φτάσει και pH~4).Η χημεία του σώματος μας πρέπει να διατηρείται αυστηρά και μονίμως σε ελαφρώς αλκαλικό περιβάλλον. Τα επίπεδα pH του αίματος μας θα πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 7.35 και 7.45 για μπορέσουμε να διατηρηθούμε στη ζωή.Όταν κάποιος πιεί απεσταγμένο νερό, το σώμα γίνεται όξινο αντί για αλκαλικό (pH>7). Όμως τα κύτταρα του σώματος δεν μπορούν να επιβιώσουν σε όξινο περιβάλλον και έτσι ο οργανισμός γίνεται πιο επιρρεπής στην οστεοπόρωση, υποθυρεοειδισμό, στεφανιαία αρτηριακή νόσο, αύξηση της πίεσης, οξίνιση του αίματος και κινδυνεύει με θάνατο.

Ο κόσμος πίνει απεσταγμένο νερό για να αποφύγει την κατάποση βαρέων και τοξικών μετάλλων που μπορεί να περιέχονται στο κανονικό νερό και επίσης για να διώξει όλα τα τοξικά στοιχεία που μπορεί να είναι συσσωρευμένα στον οργανισμό. Παρ'όλα αυτά, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι εξαλείφονται και τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή του. Καταλήγοντας, θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι κατάποση απιονισμένου νερού κατά τη διάρκεια μιας βδομάδας δεν είναι μοιραία, καθώς είναι ένα μέσο αποτοξίνωσης, αλλά ποτέ για περισσότερο χρονικό διάστημα!
πηγή: chemistry1.webnode.fr
52
Αφού τακτοποιήσαμε τους "βιαστικούς" που ενδιαφέρονται κυρίως για συγκεκριμένες προτάσεις, θα παραθέσω πιο αναλυτικές πληροφορίες, για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα. Ξεκινάμε από τα προβλήματα του νερού και μετά θα δούμε λεπτομερώς τους διαθέσιμους τρόπους φίλτρανσής του.

Quote
Τα προβλήματα του πόσιμου νερού

ΧΛΩΡΙΟ Η πειραματική χρήση του χλωρίου ξεκίνησε το 1890 για να καταπολεμήσει αρρώστιες όπως χολέρα και τύφο. Σύντομα κέρδισε ευρεία αποδοχή λόγω του χαμηλού κόστους και άμεσης αποτελεσματικότητας στο να «σκοτώνει» οτιδήποτε επικίνδυνο μικρόβιο στο νερό. Το χλώριο επέτρεψε στα πληθυσμιακά κέντρα να ξεπηδούν και να ευδοκιμήσουν χωρίς επιδημικές εξάρσεις.

Το πρόβλημα με το χλώριο είναι ότι είναι ένα γνωστό δηλητήριο και η ασφάλεια πίνοντας χλωριωμένο νερό μακροπρόθεσμα (σε όλη τη διάρκεια ζωής μας) είναι αβέβαιη. Επίσης, το χλώριο αντιδρά με το νερό και τη σάπια οργανική ύλη όπως φύλλα, ιζήματα κλπ για να δημιουργήσει μία οικογένεια από χημικά ονόματι τριαλογονομεθάνια ή THM’s, τα οποία περιλαμβάνουν χημικά όπως φορμαλδεΰδη και φορμαλίνη και είναι και τα δύο εξαιρετικά καρκινογόνες ενώσεις ακόμα και σε μικρές ποσότητες.

ΧΛΩΡΑΜΙΝΗ Η χλωραμίνη είναι μία άλλη ουσία που χρησιμοποιείται σήμερα σε μεγαλύτερους δήμους (όπως π.χ. Los Angeles, ΗΠΑ). Σε δίκτυα όπου τα επίπεδα χλωρίου είναι στα ανώτατα υψηλά όρια αλλά ακόμα απαιτείται μεγαλύτερη απολύμανση, η δημόσια Υπηρεσία θα προσθέσει ένα μίγμα χλωρίου / αμμωνίας. Η χλωραμίνη παρουσιάζεται ως εντελώς ασφαλής αλλά με την αποποίηση ευθύνης του να μην χρησιμοποιείται επεξεργασμένο νερό με χλωραμίνη στα ζώα ή στα ενυδρεία (σκοτώνει τα ψάρια)!

ΒΑΚΤΗΡΙΑ Εάν είστε σε ένα δημοτικό σύστημα όπου το νερό χλωριώνεται με χλώριο ή χλωραμίνη, θεωρητικά είστε προστατευμένοι από βακτήρια. Παρόλα αυτά εάν η χλωρίωση είναι ελλιπής από τη δημοτική πηγή στη βρύση σας, τα βακτήρια μπορούν να μολύνουν εκ νέου το νερό οπουδήποτε μέσα στο δίκτυο ύδρευσης. Το σύστημα σωληνώσεων – ακόμα και μέσα στο δίκτυο του σπιτιού σας – ενδέχεται να αναπτύξει βακτήρια μέσα του και συμβαίνει όλη την ώρα.

Αν βρίσκεστε σε μία πηγή ή πηγάδι χωρίς χλωρίωση, τότε είστε ευάλωτοι σε βακτηριδιακή μόλυνση. Ακόμα και οι πιο καθαρές πηγές δεν μπορούν να αποφύγουν τις πρόσκαιρες μολύνσεις από ζώα που είτε πεθαίνουν είτε αφοδεύουν στην πηγή, ή από γειτονικές μολύνσεις (όπως σηπτικές δεξαμενές) που ταξιδεύουν από έναν παρακείμενο υδροκρίτη για να μολύνουν την πηγή. Επίσης, οι σωλήνες είναι πηγή βακτηρίων.

Πολύς κόσμος κάνει περιοδικούς ελέγχους στα πηγάδια ή τις πηγές και βασίζεται σε αυτή τη μέθοδο για να πειστεί ότι έχει καλό νερό. Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται είναι ότι υπάρχουν μερικά προβλήματα με τις χημικές αναλύσεις (tests).

Πρώτον, τα test αυτά είναι καλό όταν γίνονται την ώρα που λαμβάνεται το δείγμα. Τα βακτήρια μπορούν να αποκτήσουν ουσίες, αν είναι κατάλληλες οι συνθήκες, που δυνητικά συμβαίνουν ώρες, μέρες ή εβδομάδες αφού έχει γίνει ο έλεγχος (test) και ως αποτέλεσμα παραμένουν απαρατήρητα. Άλλη περιστασιακή μόλυνση μπορεί να συμβεί από ζωικούς ή ανθρώπινους παράγοντες, τους οποίους το test δεν εντόπισε γιατί το δείγμα πάρθηκε προτού γίνει η μόλυνση.

Δεύτερον, το test είναι ακριβό, εξαρτάται τι ελέγχεται. Τα βασικότερα test καλύπτουν βακτήρια (όπως E.Coli), επίπεδα ιζημάτων και αποσυντιθέμενη οργανική ύλη και ποσότητες από συνολικά διαλυμένα στερεά (επίπεδα ορυκτών όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδερο, θείο, κλπ). Με κάθε extra παράμετρο στο test η τιμή ανεβαίνει. Μόλυβδος, αμίαντος και συγκεκριμένα χημικά πρόσμικτα είναι πιο δύσκολα και πιο ακριβά να εξεταστούν (βαρέα μέταλλα).

ΜΟΛΥΒΔΟΣ Ο μόλυβδος είναι μία συσωρευτική τοξίνη η οποία παραμένει μόνιμα στον ιστό, ειδικά στον ιστό του μυαλού. Επίσης επηρεάζει το ατομικό βάρος ενός ατόμου. Ενώ ένας ενήλικας εκτεθειμένος στο μόλυβδο μπορεί να απομακρύνει τις τοξικές του συνέπειες για κάποιο διάστημα, δεν ισχύει το ίδιο για τα παιδιά τα οποία αναπτύσσουν γρήγορες και συχνά μόνιμες βλάβες στο μυαλό τους.

Οι μολύβδινες σωληνώσεις και οι συγκολλήσεις μολύβδου στο δίκτυο ύδρευσης είναι οι βασικές αιτίες μόλυνσης του νερού από μόλυβδο. Η Boston Globe εκτιμά ότι το 98% από όλα τα σπίτια έχουν μόλυβδο στο δίκτυο σωληνώσεών τους. Σπίτια ηλικίας πάνω από 20ετία και λιγότερο από πέντε χρόνια τίθενται περισσότερο σε ρίσκο. Επίσης, κατοικίες σε περιοχές από μαλακό (χαμηλά επίπεδα ορυκτών) νερό έχουν τάση να σκουριάζουν πιο εύκολα τον μόλυβδο μέσα από τις σωληνώσεις.

ΑΜΙΑΝΤΟΣ Ο αμίαντος είναι ένα ακόμα δυνητικό καρκινογόνο στοιχείο που μπορεί είτε να εμφανιστεί από το νερό με φυσικό αμίαντο (όπως σε περιοχές όπου υπάρχει αρκετός ελικοειδής βράχος) ή από αμιαντοσωλήνες. Χιλιάδες χιλιόμετρα από αυτούς τους σωλήνες έχουν τοποθετηθεί σε όλη την Αμερική στη δεκαετία του 1950 και δεν έχουν ακόμα αντικατασταθεί. Το ίδιο συμβαίνει και σε ελληνικά υδραγωγεία.

Ο αμίαντος είναι τόσο μικρός κόκκος που είναι ανέφικτος να απομακρυνθεί στα διυλιστήρια (κεντρικές μονάδες επεξεργασίας). Είναι απαγορευτικά ακριβή η κατασκευή μίας τέτοιας μονάδας απομάκρυνσης αμιάντου και θα έφραζε την κεντρική μονάδα επεξεργασίας νερού μέσα στα 5 έτη λειτουργίας της.

ΧΗΜΙΚΗ ΜΟΛΥΝΣΗ Τα χημικά είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους άοσμα, άχρωμα και άγευστα, οπότε και μη ανιχνεύσιμα. Το χλώριο είναι το πιο κυρίαρχο χημικό συστατικό στο νερό μας. Κάποια από τα πιο επικίνδυνα χημικά εμφανίζονται μόνο ως ίχνη (μέρη στο δισεκατομμύριο) αλλά είναι υψηλά τοξικά ακόμα και σε αυτά τα επίπεδα. Οι πηγές μόλυνσης είναι συνήθως βιομηχανικές ή εμπορικές όπως διαρροή υπογείων δεξαμενών αποθήκευσης για βενζίνη ή βιομηχανικούς διαλύτες όπως τα TCE (τριχλωροαιθάνια). Αυτές οι τοξίνες που διαρρέουν καταλήγουν στα υπόγεια νερά ή στο δίκτυο ύδρευσης του δήμου μέσα από ρωγμές στις κεντρικές σωληνώσεις. Η μεγαλύτερη οικογένεια από αυτά τα τοξικά είναι οι πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC’s) συμπεριλαμβανομένων διαφόρων πλαστικών και προϊόντων βενζίνης / πετρελαίου.

Επόμενα είναι η παρασιτική ομάδα όπως η διοξίνη (2-4 D) και η λινδάνη (εξαχλωριδική βενζίνη) που χρησιμοποιείται ως αποφυλλωτική στη σύγχρονη λειτουργία καταγραφής και συναντάται σε πολλές άγριες και αγροτικές περιοχές. Μαζί με τα παράσιτα εμφανίζεται και μία παρασιτική ομάδα όπως το DDT (διχλωρο-διφαινυλυτριχλωροαιθάνιο) και άλλα τοξικά τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για απεντομώσεις και έλεγχο.

Επίσης, τα THM’s (τριαλογομεθάνια) που αναφέρθηκαν πιο πάνω είναι μία μεγάλη πηγή μόλυνσης εξαιτίας της ποσότητας χλωρίωσης σε εθνικό επίπεδο. Είναι μία ξεχωριστή κατηγορία των χημικών από το ίδιο το χλώριο.

ΚΥΣΤΕΣ Η τελευταία αυτή κατηγορία συμπεριλαμβάνει μικροσκοπικούς σκώληκες, παράσιτα και πρωτόζωα. Οι μεγαλύτεροι παραβάτες είναι η γιάρδια και το κρυπτοσπορίδιο που κυρίως προκαλούν διάρροια, αφυδάτωση, εντερικές διαταραχές, ακόμα και θάνατο σε ανθρώπους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι ειδικοί στο νερό εκτιμούν ότι πάνω από 63% του προβλήματος του νερού στις ΗΠΑ σήμερα είναι αποτέλεσμα της γιάρδια και κρυπτοσποριδίου.

Η γιάρδια έχει μέγεθος 7-14 μm σε μέγεθος και το κρυπτοσπορίδιο 3-5 μm. Όταν το περιβάλλον γίνεται αφιλόξενο (όπως η ύπαρξη χλωρίου και η απουσία νερού), τότε και τα δύο παράσιτα μπορούν να λάβουν κυστική μορφή (όπως ένα σκληρό, στρογγυλό, αδιαπέραστο αυγό). Η μορφή της κύστης είναι ανθεκτική στο χλώριο και πολύ ισχυρή για να σκοτώσει.

Οι δήμοι είναι ανήμποροι να απομακρύνουν ολοκληρωτικά αυτές τις κύστες. Οι κύστες έχουν βρεθεί στα πιο μεγάλα δίκτυα ύδρευσης στις ΗΠΑ. Στο Milwaukee της πολιτείας Wisconsin υπήρξε ένα τεράστιο ξέσπασμα από κρυπτοσπορίδιο το 1993 το οποίο σκότωσε πάνω από 100 ανθρώπους. Το San Francisco της πολιτείας California έχει επανειλημμένα ελεγχθεί ως θετικό για γιάρδια και για το χλωριωμένο του νερό που «ταξίδεψε» εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα βουνά Sierra.





Διαθέσιμες Τεχνικές Φίλτρανσης Νερού

Υπάρχουν 4 με 5 γενικές μορφές τεχνολογίας καθαρισμού νερού διαθέσιμες:

ΚΟΚΚΩΔΗΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΝΘΡΑΚΑΣ

Ο άνθρακας είναι μία ουσία που έχει μια μεγάλη ιστορία και χρησιμοποιείται για να απορροφά προσμείξεις και είναι από τα πιο ισχυρά απορροφητικά στον άνθρωπο. Μία λίβρα άνθρακα (0,45 kg) αναπτύσσεται σε μία επιφάνεια 125 στρεμμάτων και μπορεί να απορροφήσει χιλιάδες διαφορετικά χημικά. Για αιώνες, τα ιστιοφόρα τον χρησιμοποιούσαν για να αποθηκεύουν το πόσιμο νερό για μεγάλα ταξίδια. Ο άνθρακας χρησιμοποιείται ευρέως ως ένα αποτελεσματικό αντίδοτο για κατάποση δηλητηρίων.

Ο ενεργός άνθρακας είναι άνθρακας ο οποίος έχει ελαφρώς θετικό ηλεκτρικό φορτίο προστεθειμένο, κάνοντάς τον ακόμα πιο ελκυστικό στα χημικά και τις προσμείξεις. Ο «χύμα» κοκκώδης ενεργός άνθρακας (GAC) χρησιμοποιείται εκτενώς στα περισσότερα από τα φίλτρα νερού που συναντάμε σήμερα. Τα περισσότερα από αυτά τα φίλτρα έχουν διαβαθμίσεις όπως απλώς γεύσης και οσμής ή ως προ-φίλτρα σχεδιασμένα να απομακρύνουν αρχική βρωμιά, πέτρες, ιζήματα κλπ. Πολύ λίγα από αυτά τα GAC φίλτρα είναι αποτελεσματικά σε αληθινό καθαρισμό (δηλαδή αφαίρεση ουσιών ανησυχητικών για την υγεία). Παρακάτω κάποια προβλήματα:

- Διοχέτευση: Όταν το νερό εξαναγκάζεται να περάσει από ένα υπόστρωμα από GAC (που έχει την σύσταση της άμμου ή κατακάθια καφέ), παίρνει τη διαδρομή της ελάχιστης αντίστασης και πραγματοποιεί τα δικά του κανάλια μέσα από το GAC στο φίλτρο. Αυτό σημαίνει ότι το νερό κατά την φίλτρανση δεν έρχεται σε επαφή με το GAC αρκετό χρόνο ώστε να αφήσει την πλήρη απορρόφηση των προσμείξεων. Πολλές προσμείξεις διαπερνούν μαζί με το «καθαρό» νερό.

- Ανάπτυξη βακτηρίων: Όταν το νερό περάσει μέσα από το GAC, μερικά βακτήρια επίσης παγιδεύονται στο υπόστρωμα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα παγιδευμένα βακτήρια πολλαπλασιάζονται γονίμως στο ζεστό, υγρό, οξυγονομένο περιβάλλον ανάμεσα στους κόκκους του GAC. Επείδη το GAC είναι χύμα, δεν υπάρχει φράγμα να κρατήσει οποιαδήποτε βακτήρια που αναπτύσσονται μέσα στο φίλτρο από το να ωθούνται προς τα έξω με το νερό. Υπάρχουν εκτενείς χημικές αναλύσεις που έδειξαν ότι μερικά φίλτρα έχουν χιλιάδες περισσότερα βακτήρια που βγαίνουν έξω από αυτά από ό,τι αυτά που μπήκαν αρχικά στο φίλτρο! Κάποιες εταιρίες προσθέτουν νιτρικό άργυρο, ένα γνωστό δηλητήριο στο GAC για να κρατήσει τον πολλαπλασιασμό βακτηρίων χαμηλά, αλλά αυτή η μέθοδος έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Υπάρχουν ακόμα σοβαρές ερωτήσεις περί αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία από τον ίδιο τον νιτρικό άργυρο!

- Η αποτελεσματικότητα μειώνεται τάχιστα: Επειδή η ποσότητα του GAC είναι συνήθως η ελάχιστη στα πιο πολλά φίλτρα GAC, σύντομα γίνονται κορεσμένα με την κανονική οικιακή χρήση. Τα φίλτρα πρέπει να αλλάζουν συχνά, πράγμα που επίσης προσθέτει σε βάρος των φίλτρων συντήρησης.


ΑΠΟΣΤΑΞΗ

Η απόσταξη είναι μία ακριβή διαδικασία που ζεσταίνει το νερό σε σημείο ατμού και υποβοηθά στο να απομακρύνει κάποιες προσμείξεις από το νερό. Η θεωρία είναι ότι η χημική μόλυνση και οι υπόλοιπες προσμείξεις θα εξατμιστούν και θα διαχωριστούν από το εξατμισμένο νερό. Το επεξεργασμένο νερό μετά περνάει σε μία δεξαμενή και το πόσιμο νερό λαμβάνεται από εκεί όταν απαιτείται. Η διαδικασία αυτή απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια και αρκετό νερό, αφού ξοδεύει λίτρα από νερό για κάθε λίτρο που παράγεται.

Η απόσταξη χρησιμοποιείται σε σπάνιες περιπτώσεις όπου μεγάλες ποσότητες από ιχνοστοιχεία (όπως ασβέστιο, μαγνήσιο κλπ) πρέπει να απομακρυνθούν από το νερό για να βελτιωθεί η γεύση. Κάποιοι άνθρωποι περιοδικά πίνουν νερό χωρίς μέταλλα (όχι μεταλλικό νερό) για συγκεκριμένες θεραπείες όπως η διάλυση της πέτρας των νεφρών. Παρόλα αυτά, το μεταλλικό νερό (ελαφρύ) είναι επιβλαβές στην υγεία των κοκάλων, τα δόντια και τους ιστούς εάν πίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα τέτοιο μαλακό νερό ονομάζεται «επιθετικό» νερό από την EPA λόγω της ικανότητάς του να περάσει από τα ορυκτά, μέταλλα ή άλλη υλικά από οτιδήποτε αγγίξει ή περάσει από πάνω.

Άλλα προβλήματα με την απόσταξη είναι:

- Συντήρηση: Οι μονάδες απαιτούν περιοδική και εκτενή συντήρηση στις σωληνώσεις που συνήθως μπορούν να γίνουν μόνο στο εργοστάσιο.
- Δεξαμενή αποθήκευσης: Όλοι οι αποστακτήρες απαιτούν την χρήση δεξαμενής αποθήκευσης του επεξεργασμένου νερού, «προσκαλώντας» πιθανή επαναμόλυνση και ανάπτυξη βακτηρίων στην δεξαμενή.
- Ελλιπής καθαρισμός: Η απόσταξη δεν είναι αποτελεσματική στο να απομακρύνει τις πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC’s) γιατί πολλά από αυτά συμπυκνώνονται εκ νέου σε υγρή μορφή όπως κάνει το νερό. Για αυτό το λόγο, ο αποστακτήρας συνήθως συνδυάζεται με φίλτρο κοκκώδη ενεργό άνθρακα για να απομακρύνει επιπλέον χημικά που γλιστράνε ανάμεσα.
- Μόλυνση περιβάλλοντος: Σε κάποιες περιπτώσεις, οι αποστακτήρες έχουν διώξει εξατμισμένες προσμείξεις στον περιβάλλοντα αέρα του νοικοκυριού.
- Ενόχληση: Με τους περισσότερους αποστακτήρες, ο ιδιοκτήτης πρέπει να περιμένει οκτώ ώρες για να πάρει 7,5 λίτρα πόσιμου νερού.


ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΟΣΜΩΣΗ

Η αντίστροφη όσμωση, ή αλλιώς RO, είναι μία άλλη διαδικασία διαχωρισμού που χρησιμοποιεί μία ημιπερατή μεμβράνη. Αυτή η μεμβράνη αφήνει τα σωματίδια συγκεκριμένης διάστασης ή μικρότερης να περάσουν και κρατάει πίσω μεγαλύτερης διάστασης σωματίδια.

Όπως με την απόσταξη, υπάρχει μικρή περίπτωση κάποιες προσμείξεις να περάσουν από τη μεμβράνη με τα μόρια του νερού, οπότε ένα φίλτρο GAC προστίθεται στο τέλος της επεξεργασίας για να τις συλλάβει. Τα συστήματα RO απορρίπτουν 11,35 στα 37,85 λίτρα νερό για κάθε λίτρο που παράγεται. Επίσης, όπως στην απόσταξη, το νερό από RO είναι ουσιαστικά μη-μεταλλικό οπότε δεν είναι ασφαλές για πόση ως ποτό διάρκειας ζωής. Για το λόγο αυτό συνηθίζεται στα συστήματα RO να προστίθεται πριν την κατανάλωση ένα φίλτρο δολομίτη που αποτελεί συμπληρώματα μετάλλων.

Παρόλα αυτά, σε αντίθεση με την απόσταξη, οι μονάδες RO αφήνουν το νερό καλά οξυγονωμένο ώστε η γεύση του νερού να είναι πολύ κοντά στο «καθαρό νερό πηγής». Το απεσταγμένο νερό είναι άγευστο και «άψυχο». Στις περιπτώσεις από ακραία ανοργανοποίηση ή υψηλά επίπεδα νιτρικών αλάτων στο νερό (αγροτικές περιοχές), τα συστήματα RO είναι τα πιο κατάλληλα ως επιλογή.


ΡΗΤΙΝΗ KDF

Η ρητίνη KDF είναι μία περιορισμένη τεχνολογία που κυρίως χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση χλωρίου. Μία μεγάλη ποσότητα από KDF και η επαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα αρκεί να κάνει τη δουλειά. Η ρητίνη αυτή χρησιμοποιείται καλύτερα σε μεγάλες βιομηχανικές εφαρμογές όπως σε συστήματα boiler (λέβητα) παρόλο που επίσης χρησιμοποιείται αποτελεσματικά και σε κάποια φίλτρα κεφαλών στο ντους.

Τυπικά, τα φίλτρα KDF χρησιμοποιούν ψευδάργυρο και χαλκό για να δημιουργήσουν ηλεκτρόλυση που θα βοηθήσει να κρατηθεί χαμηλά η ανάπτυξη των βακτηριδίων μέσα στο φίλτρο. Ωστόσο, τα συστήματα που χρησιμοποιούν KDF μπορεί να έχουν πρόβλημα με τον ψευδάργυρο και χαλκό κατά την έκπλυση του νερού που διανέμουν.

Τα φίλτρα KDF έχουν την τάση να φράζουν γρήγορα (σε περίπου 6 μήνες σε κάποιες περιπτώσεις) και αυτή η δράση εξαρτάται από την συγκεκριμένη σύσταση του νερού όπως το pH και η θερμοκρασία. Οι εταιρίες που χρησιμοποιούν KDF συνιστούν να γίνεται backwash (ξέπλυμα ανάποδα) των φίλτρων (χρησιμοποιούν ζεστό νερό για να εκτοπίζουν τους παγιδευμένους ρύπους) αλλά αυτή η μέθοδος ξοδεύει πολλά λίτρα ζεστού νερού, και δεν έχει τρόπο να εμποδίζει την αποσπασμένη μόλυνση από το να βγαίνει έξω με το υποτιθέμενο καθαρισμένο νερό.


ΥΠΕΡΙΩΔΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ

Τα συστήματα υπεριώδους ακτινοβολίας κάνουν χρήση της δυνατότητας αυτής της μερίδας από το φάσμα του φωτός για να σκοτώσουν τα βακτήρια. Τέτοια συστήματα είναι μόνο αποτελεσματικά στα βακτήρια για φύκια και πρωτόζωα, οπότε είναι λογικά συνδεδεμένα με τεχνολογία άνθρακα για να δώσουν πλήρη καθαρισμό.

Μειονεκτήματά τους είναι:

- Ατελής καθαρισμός: Τα σωματίδια στο νερό όπως βρωμιά, φύλλα κλπ μπορούν να εμποδίσουν την διαδικασία απολύμανσης από το να χτυπήσουν κάθε βακτήριο, μερικά μπορούν να γλιστρήσουν σε περιπτώσεις μέσα από βαριά λάσπη και επίπεδα ιζημάτων.
- Δεν γίνεται αποτελεσματική απολύμανση σε όλη τη διαδρομή του νερού: Η διαδικασία είναι μόνο καλή εκεί όπου το φως της UV βρίσκεται, οποιαδήποτε μόλυνση στον σωλήνα περνάει μαζί με το νερό.
- Περιορισμένη εφαρμογή: Η λάμπα UV είναι καλή μόνο για βακτήρια και ιούς. Δεν είναι αποτελεσματική στο να αντιμετωπίσει την γιάρδια, το κρυπτοσπορίδιο, τα χημικά, τον μόλυβδο ή τον αμίαντο.
- Είναι ακριβή στην αγορά και συντήρηση.


ΟΖΟΝΙΣΜΟΣ

Το όζον οξυγονόνει παραπάνω το νερό σκοτώνοντας βακτήρια με επαρκή χρόνο επαφής. Πάλι, είναι μια διαδικασία που μόνο αντιμετωπίζει μόλυνση από βακτήρια οπότε αναγκαστικά συνδυάζεται με φιλτράρισμα άνθρακα για να είναι πιο αποτελεσματική.

Μειονεκτήματά του συστήματος είναι:

- Ακριβό στην αγορά και συντήρηση.
- Δημιουργεί υποπροϊόντα στο επεξεργασμένο νερό: Το οζονοποιημένο νερό μπορεί να περιέχει υψηλά ποσά από τοξικές προσμείξεις όπως φορμαλδεΰδη και διαφορετικές κετόνες. Κάποια από τα παραγόμενα υποπροϊόντα ακόμα επιτρέπουν την αύξηση των βακτηρίων στις σωλήνες κατά μήκος, η οποία συμβάλλει στην εκ νέου μόλυνση του νερού.


ΦΙΛΤΡΑ ΣΥΜΠΑΓΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ

Αυτή η τεχνολογία έχει συνδυάσει την απίστευτη απορροφητική ικανότητα του άνθρακα που αναφέρθηκε προηγουμένως με την ικανότητα ενός συμπαγούς μπλοκ υλικού για να διώξει επιλεκτικά έξω στοιχεία από το νερό που περνάει με πίεση από μέσα. Η πυκνότητα του μπλοκ καθορίζει πόσο τέλεια το νερό θα καθαριστεί. Οι καλύτερες μάρκες αυτού του τύπου φίλτρου έχουν ένα φίλτρο τριών (3) σταδίων και είναι σχεδιασμένα για να προλαμβάνουν οποιαδήποτε πιθανότητα «παράκαμψης» λόγω της αποτυχίας από υψηλή πίεση.

Η ακόλουθη λίστα από χαρακτηριστικά συνδυάζει τους τύπους φίλτρων που θα απομακρύνουν την μεγαλύτερη σειρά από πιθανούς ρυπαντές στο πόσιμο νερό:

- Μηχανική καταπόνηση: Το μπλοκ άνθρακα μηχανικά απομακρύνει προς τα έξω την βρωμιά, τα ιζήματα, την σκουριά, τα φύκια, τα βακτήρια, τους μικροσκοπικούς σκώληκες, το κρυπτοσπορίδιο και τον αμίαντο. Όλο αυτό επιτυγχάνεται με την πίεση νερού οπότε δεν χρησιμοποιείται ηλεκτρική ενέργεια – ένα τέτοιο φίλτρο μπορεί να λειτουργήσει και σε περίπτωση ανάγκης με μία αντλία χειρός!

Χημική ένωση: Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο ενεργός άνθρακας ενώνεται με χιλιάδες χημικά. Ουσιαστικά, ο άνθρακας θα ενωθεί στα πιο πολλά χημικά τα οποία γνωρίζει ο άνθρωπος! Όταν το νερό εξαναγκάζεται να περάσει από το συμπαγές μπλοκ, πιέζεται να επιβραδύνει την ροή του και αυξάνει το χρόνο επαφής με τον άνθρακα, αφήνοντας τον άνθρακα να κάνει ενώσεις ώστε να απομακρύνει τους χημικούς ρυπαντές όπως τοξικά, φυτοφάρμακα, THM’s, χλωρίνη, κακές γεύσεις, οσμές, κλπ.

Τα ιχνοστοιχεία που παρέχουν υγεία όπως διαλυμένα ασβέστιο και μαγνήσιο δεν κάνουν ένωση με τον άνθρακα και περνάνε ανάμεσα, διατηρώντας την ποιότητα της υγείας και οπότε και την γεύση του νερού.

Τα βαρέα μέταλλα δεν κάνουν ένωση με τον άνθρακα, αλλά εξωθούνται προς τα έξω από τους πόρους του μπλοκ – βασικά όπως «προσπαθεί» να χωρέσει μία μπάλα του μπάσκετ σε μία τρύπα για πινγκ πονγκ!

- Πρόληψη της βακτηριακής ανάπτυξης: Τα βακτήρια εξωθούνται προς τα έξω και παραμένουν εξωτερικά του μπλοκ άνθρακα. Ως εκ τούτου, λόγω της πυκνότητας και της έλλειψης οξυγόνου και χώρου μέσα στο μπλοκ, τα βακτήρια δεν μπορούν να γεννηθούν – ευδοκιμήσουν στο ενδιάμεσο και βγαίνουν έξω από το τελειωμένο νερό.
- Βολικό: Αυτός ο τύπος συστήματος παρέχει καθαρό νερό σε ζήτηση οπότε δεν υπάρχει αποθήκευση, ούτε να εξαντλείται σε βολικές ώρες, ούτε παραγγέλνονται μπουκάλια.
- Ανέξοδο: Αυτός ο τύπος φίλτρου αντικαθίσταται, με ανταλλακτικό που κρατάει 12 μήνες (εξαρτάται από την ποσότητα βρωμιάς και ιζημάτων). Το φυσίγγιο είναι σχεδιασμένο να αντικαθίσταται σε ελάχιστα λεπτά στο σπίτι από τον ιδιοκτήτη, όπως αλλάζουμε μία λάμπα. Το κέλυφος με το ανταλλακτικό είναι πολύ εύκολο στην εγκατάσταση. Μπορεί ακόμα να συνδεθεί με το ψυγείο που έχει αυτόματη παραγωγή πάγου και με διανομείς νερού οπότε όλο το νερό του σπιτιού φιλτράρεται!

Το μόνο αρνητικό στον συμπαγή ενεργό άνθρακα είναι ότι δεν αφαιρεί νιτρικά και θειικά άλατα (προϊόντα από γεωργικά λιπάσματα) και σε αυτές τις περιπτώσεις η τεχνολογία RO μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Τα νιτρικά και τα θειικά βρίσκονται σε σχετικά λίγες περιοχές οπότε οι καταναλωτές δεν χρειάζεται να ανησυχούν γι’ αυτά.


Οι παραπάνω πληροφορίες είναι επιλεγμένα αποσπάσματα από το πολύ ενδιαφέρον και κατατοπιστικό μπλογκ του Ηλία Παπαποστόλου MSc. Ο Ηλίας Παπαποστόλου, ιδιοκτήτης της AquaTek έχει τελειώσει Πολιτικός Μηχανικός στην Μεγ. Βρετανία και έκτοτε ειδικεύεται στην τεχνολογία του πόσιμου νερού. Σήμερα, μαχόμενος στο πλευρό της κοινωνικής υγείας, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και πραγματοποιεί έρευνες και αναλύσεις του νερού σε διάφορα δίκτυα.
53
απο 1 ιουλιου 2021 ολα τα δεματα εκτος ευρωπαϊκης ενωσης(η αγγλια δεν ειναι στην ευρωπαϊκη ενωση) περνανε τελωνειο και χρεωνονται με τον αντιστοιχο φπα 6% ειναι για τα φαρμακα και συμπληρωματα
54

Δυστυχώς ο κόσμος μας έχει εξελιχθεί σε χημικό ναρκοπέδιο, και το νερό δεν είναι εξαίρεση. Συζητάμε συχνά για βιολογικές τροφές, αποτοξίνωση, αλλά το καθαρό νερό είναι είναι το θεμέλιο της καθαρής τροφής. Η φίλτρανση του νερού που χρησιμοποιούμε καθημερινά δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα. Το καθαρό φιλτραρισμένο νερό βρύσης λοιπόν και όχι το εμφιαλωμένο, είναι η πιο οικονομική, υγιής λύση για κάθε νοικοκυριό.

Έχω δοκιμάσει αρκετές λύσεις για τη φίλτρανση του νερού και έχω μελετήσει το θέμα τόσο πολύ, ώστε να είμαι σε θέση να σας προτείνω το καλύτερο φίλτρο για το σπίτι σας.

Ποιο είναι το καλύτερο φίλτρο νερού;

Θα ήθελα πολύ να σας πω αμέσως μοντέλο και πού θα το αγοράσετε, όμως αυτό δε γίνεται, γιατί για κάθε έναν η καλύτερη λύση είναι διαφορετική.

Παραδείγματα:

- Αν ζεις σε περιοχή που το νερό βρύσης είναι χάλια και έχει ακόμα και μεγάλους ρύπους, όπως πχ. ψιλό χαλικάκι, τότε θέλεις 2 στάδια φίλτρανσης. Ένα που θα κατακρατεί τα "χοντρά" και θα το έχεις στην αρχή της υδροδότησης του σπιτιού σου (εγκατάσταση υπογείου) κι ένα φίλτρο άνθρακα που θα κρατά τα "ψιλά" και θα το έχεις στη βρύση σου.

- Αν ζεις σε νησί που το νερό δεν πίνεται, η φίλτρανση θα πρέπει να γίνει πιο επαγγελματικά. Ο καλύτερος τρόπος σε τέτοια περίπτωση είναι να ρωτήσεις ποιες είναι οι πιο πετυχημένες λύσεις που έχουν δοκιμάσει άλλοι στην περιοχή σου.

- Αν ζεις σε περιοχή πολύ ύποπτη για τοξικούς παράγοντες στο νερό (τοξικά απόβλητα εργοστασίων, φυτοφάρμακα, αυξημένα ποσοστά καρκίνων στην περιοχή κλπ), τότε η καλύτερη λύση είναι να ΜΗΝ πίνεις καθόλου από το νερό της περιοχής σου, και να ταξιδεύεις μια φορά το μήνα σε μία πιστοποιημένη πηγή άριστου νερού και να γεμίζεις καμιά δεκαριά 5λιτρα ή 10λιτρα δοχεία.

- Αν ζεις σε μία περιοχή όπως η Λιβαδειά που ζω εγώ, ίσως δε χρειάζεσαι καθόλου φίλτρο, μιας και το νερό βρύσης είναι ποιοτικό. Το μόνο που κάνω είναι να το βάζω σε (πάντα γυάλινα) μπουκάλια, ώστε αν είναι υπερβολικά χλωριομένο (συμβαίνει κάποιες φορές), να εξατμίζεται το χλώριο.

- Αν είσαι σε μία περιοχή "μέσης καθαρότητας", τότε το καλύτερο φίλτρο είναι ένα μονό ή διπλό φίλτρο άνθρακα. Δε θα σου πω μάρκα, δες την αγορά και διάλεξε. Μην αμελείς να αλλάζεις ανταλλακτικό φίλτρο όμως, με την συχνότητα που προτείνει ο κατασκευαστής. Καλές λύσεις είναι και τα κεραμικά φίλτρα, αυτά που περνάνε το νερό μέσα από τους εξαιρετικά μικρούς πόρους ειδικών κεραμικών.

Τέλος ας μην ξεχνάμε το ζήτημα του κόστους. Αν είναι να πληρώσεις ένα τεράστιο ποσό, η λύση απορρίπτεται, εκτός αν είσαι πολύ πλούσιος. Στο κόστος υπολογίζουμε και την τιμή αγοράς του φίλτρου μας, αλλά ακόμα περισσότερο και το κόστος συντήρησης και αναλώσιμων.

Ποιο φίλτρο χρησιμοποιώ

Μιας και μένω σε περιοχή με σχετικά καλό νερό, και υπολογίζοντας και τον σημαντικό παράγοντα "κόστος", η λύση για μένα είναι κάποια φθηνά κινέζικα φίλτρα που βρίσκω σε ebay και aliexpress.com. Είναι κεραμικά και μέσα έχουν και κάποια πετραδάκια που (υποτίθεται ότι) εμπλουτίζουν την φίλτρανση. Δεν κατακρατούν χλώριο, ούτε πολύ ψιλούς ρύπους. Εγώ τα έχω για να κρατάνε την σκόνη και τους χοντρούς ρύπους μακριά από το νερό.

Σας δίνω τα λινκ από aliexpress.com που είναι μία εταιρία στην οποία αξίζει να εγγραφείτε για τις ασυναγώνιστες τιμές της. Εκεί μπορείτε να δείτε το φίλτρο και τα ανταλλακτικά του. Αν το λινκ δε λειτουργεί, κάντε αναζήτηση για "purification Ceramic filter".

Κάθε 2 μήνες αλλάζω το (πάμθηνο) φίλτρο. Τοποθετείται πολύ εύκολα σε έναν συνηθισμένο τύπο βρύσης, αλλά (όπως κάθε φίλτρο) πρέπει να αφήσετε για λίγη ώρα το νερό να τρέξει πριν βάλετε να πιείτε, άρα καλή ιδέα είναι πχ. να πλύνετε τα πιάτα με φιλτραρισμένο νερό και μετά να βάλετε να πιείτε. Δε χάνετε τίποτα να κάνετε μία δοκιμή, κοστίζει ελάχιστα. Πρόκειται για μία πολύ καλή λύση, τη "λύση του φτωχού" θα έλεγα, η οποία ταιριάζει στις πιο πολλές περιοχές της Ελλάδας. Όμως το τονίζω ότι δεν είναι καλή λύση για τις περιπτώσεις που υπάρχει έντονη υποψία προβλήματος στο νερό.

Βέβαια θα πρέπει να σας ομολογήσω ότι ακόμα και με το καλό νερό της Λιβαδειάς που φιλτράρεται με αυτό το φίλτρο, τελικά το νερό που πίνω προέρχεται από αλλού. Κάθε μήνα πηγαίνω και φορτώνω 50-60 λίτρα νερό σε μία βρύση που έχω βρει λίγο πριν τα Καμμένα Βούρλα (ναι, κάνω μία ώρα ταξίδι). Πρόκειται για νερό που έρχεται απ' ευθείας από γειτονικά βουνά και έχει τέλεια ποιότητα. Αλλά αν ξεμένω, με χαρά πίνω από την βρύση με το φιλτράκι που σας έδειξα.

Συμπέρασμα: Σκεφθείτε έξυπνα και πράξτε ανάλογα με τα οικονομικά σας και με το νερό της περιοχής σας. Σας ανέφερα μερικά παραδείγματα, σας είπα και τι κάνω εγώ, ως παράδειγμα, όμως κάθε ένας θα ακολουθήσει διαφορετική λύση. Πάντως όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα:

Το νερό είναι το σημαντικότερο στοιχείο της διατροφής μας! Μην αφήνετε το θέμα στην τύχη! Ασχοληθείτε, κι αν χρειαστεί ξοδέψτε όσα χρειάζονται, ώστε να εξασφαλίσετε στον εαυτό σας και στους αγαπημένους σας καθαρό, ποιοτικό νερό.

Δείτε εδώ όλα τα άρθρα μου σχετικά με το νερό.
55
Quote
Εξασθενές χρώμιο σε εμφιαλωμένα νερά

Εμείς είχαμε ασχοληθεί επισταμένα και είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το θέμα του καρκινογόνου εξασθενές χρωμίου που ποτίζουν τους βιωτούς και άλλους. Τωρα ερχονται να μας που ότι είναι …ανησυχητικά τα στοιχεία έρευνας που διενήργησαν οι Οικολόγοι - Πράσινοι, καθώς τόσο το πόσιμο όσο και στο εμφιαλωμένο νερό που καταναλώνουμε περιέχει εξασθενές χρώμιο που αναγνωρίζεται ως καρκινογόνο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Κανένας όμως δεν του λέει στην ψύχρα ότι θα σαπίσουν τα συκώτια σας, και θα γεμίσετε καρκινικούς όγκους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όλα τα άλλα είναι ευφυολογήματα για να δικαιολογήσουν τους εγκληματίες που το ρίχνουν όπου δει.
Ενώ το εξασθενές χρώμιο αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως καρκινογόνο, υπάρχει όριο μόνο για το ολικό χρώμιο, 50 ppb (50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο).

Οι περιπτώσεις καρκίνου στα Οινόφυτα, σε έρευνα που διεξήχθη το 2010, υπερέβαιναν κατά 1.472% (στο ήπαρ), 441% (στα γυναικολογικά), 240% (στο στόμα), 145% (στους πνεύμονες) τα κρούσματα στην υπόλοιπη Βοιωτία.

Μετά από έρευνες σε επιλεγμένες ετικέτες εμφιαλωμένου νερού, σε τρεις από αυτές ανιχνεύθηκε εξασθενές χρώμιο, αυξημένο σε κάποιες περιπτώσεις στα 22ppb. Παρόμοιες εξετάσεις διενέργησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών για άλλες ετικέτες και βρήκε και αυτό τρεις με μολυσμένο περιεχόμενο.

Οι Οικολόγοι απευθύνθηκαν στους κρατικούς φορείς, τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου και Τροφίμων (ΕΦΕΤ), καθώς και το Γενικό Χημείο του Κράτους, για να ελέγξουν τα εμφιαλωμένα νερά.

Ο ΕΦΕΤ, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου, αρνήθηκε να προχωρήσει σε αναλύσεις, επειδή δεν έχει ενταχθεί επίσημος έλεγχος για εξασθενές χρώμιο στα εμφιαλωμένα για το 2011 (δεδομένου ότι δεν υπάρχει ειδικό όριο αποκλειστικά για εξασθενές), ενώ το Γενικό Χημείο επικαλέστηκε φόρτο εργασίας.

Έτσι οι Οικολόγοι πραγματοποίησαν ιδιωτικούς ελέγχους και εξέφρασαν την απορία τους σχετικά με τη στάση της κυβέρνησης, καθώς, ενώ το 2010 με Κοινή Υπουργική Απόφαση καθιερώθηκε όριο για τα νερά του Ασωπού ποταμού τα 3ppb, δεν έγινε τίποτα για το πόσιμο νερό. Στη συνέχεια το υπουργείο, έκανε στροφή, ζητώντας νέες έρευνες, και το θέμα των ορίων μετατέθηκε, όπως ανέφεραν, επ' αόριστον, δηλαδή…. Όταν πεθάνουν καμιά πεντακοσαριά θα δούμε.

Με δικαστική απόφαση που εκδόθηκε το 2008 στη Θήβα, το δικαστήριο ζήτησε να σταματήσει η διάθεση πόσιμου νερού ως ακατάλληλο, μέχρι να κατασκευαστούν δεξαμενές για καθαρό, πόσιμο νερό.

Επίσης το 2010 το δικαστήριο της Χαλκίδας, θέσπισε, για πρώτη φορά, για την περιοχή της Μεσσαπίας, όριο για τη συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου τα 2ppb. Γι΄ αυτό και η Μεσσαπία είναι η μόνη περιοχή στην Ελλάδα που γίνονται μετρήσεις και τηρούνται τα όρια.

Οι ασύδοτες βιομηχανίες ευνοούνται από την έλλειψη ορίων και μηχανισμών ελέγχων για εξασθενές χρώμιο και αντιστέκονται ώστε να διατηρηθεί αυτό το καθεστώς. Στην Ευρώπη η μόνη χώρα που έχει θεσπίσει όριο είναι η Ιταλία με 5ppb ενώ οι Αμερικανοί επιστήμονες έθεσαν το επιτρεπτό όριο συγκέντρωσης εξασθενούς χρωμίου στα 0,02ppb.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου γιατί όσο δεν προχωρά ο προσδιορισμός ορίων οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι, καθώς και τα νερά επηρεάζουν τις καλλιέργειες, τα εμφιαλωμένα αναψυκτικά και άλλα ήδη καθημερινής κατανάλωσης.

ΠΗΓΗ: http://ixnos.blogspot.com/2012/01/blog-post_6428.html 


από τη σελίδα orathessaloniki.gr παραθέτω το απόσπασμα για τα 3 είδη του εμφιαλωμένου νερού.

Quote
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, λοιπόν, υπάρχουν τρεις κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού και κάθε εμφιαλωμένο νερό υποχρεούται να φέρει στη συσκευασία του ένδειξη της κατηγορίας στην οποία ανήκει.

Φυσικό μεταλλικό νερό

Έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου στην πηγή προέλευσής του, ενώ οι κοινοτικές οδηγίες απαγορεύουν οποιαδήποτε κατεργασία ή απολύμανσή του. Αυτοί οι δύο κανόνες εξασφαλίζουν και την προστασία του από τυχόν μικροβιακό φορτίο. Η σύστασή του μπορεί να διαφέρει από αυτήν του κοινού πόσιμου νερού (επιτραπέζιου), όπως να είναι πιο πλούσιο σε διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία (μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο κλπ). Γι’ αυτό και για κάποιες παραμέτρους του δεν ορίζονται ανώτατα επιτρεπόμενα όρια ή ορίζονται όρια διαφορετικά από αυτά που ισχύουν για το επιτραπέζιο νερό. Η μόνη επεξεργασία που επιτρέπεται στο φυσικό μεταλλικό νερό είναι η αφαίρεση ή η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, οπότε και χαρακτηρίζεται «φυσικά ανθρακούχο», «με προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» ή «ενισχυμένο με αέριο της πηγής».

Επιτραπέζιο νερό

Επιτρέπεται να προέρχεται από ποτάμι, από λίμνη, από γεώτρηση ακόμη κι από τη θάλασσα (αφαλατωμένο). Στο επιτραπέζιο νερό μπορεί να γίνει οποιαδήποτε διαδικασία απολύμανσης (π.χ. μικροδιήθηση, οζονισμός κ.ά.) προκειμένου η σύστασή του να είναι σύμφωνη με την κοινοτική οδηγία (98/83) για το πόσιμο νερό. Πρακτικά, η σύσταση του επιτραπέζιου νερού και του νερού της βρύσης είναι ίδια, με τη μόνη διαφορά ότι το επιτραπέζιο είναι εμφιαλωμένο, ενώ της βρύσης τρεχούμενο.

Νερό πηγής

Είναι επί της ουσίας κάτι ανάμεσα σε επιτραπέζιο και φυσικό μεταλλικό νερό. Το νερό πηγής μοιάζει με το φυσικό μεταλλικό νερό στο ότι έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση, δεν υφίσταται καμιά διαδικασία απολύμανσης και εμφιαλώνεται πάντα στην πηγή προέλευσής του. Διαφέρει, όμως, ως προς τις φυσικοχημικές παραμέτρους του (σύσταση), οι οποίες ακολουθούν αυτές του επιτραπέζιου νερού. Με απλά λόγια, το νερό πηγής δεν είναι πλούσιο σε κάποιο μεταλλικό στοιχείο (π.χ. μαγνήσιο, ασβέστιο) ούτως ώστε να χαρακτηριστεί μαγνησιούχο, ασβεστούχο κλπ.

Quote
Εμφιαλωμένο νερό = καταστροφή

Η παγκόσμια κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία έξι χρόνια και έχει αρχίσει να επιβαρύνει υπέρμετρα το περιβάλλον του πλανήτη, προειδοποιεί έκθεση ανεξάρτητου ιντστιτούτου στις ΗΠΑ.

«Ακόμα και σε περιοχές όπου το νερό της βρύσης είναι ασφαλές, η ζήτηση για εμφιαλωμένο νερό αυξάνεται, παράγοντας περιτά σκουπίδια και καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες ενέργειας» δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσων η Έμιλι Αρνολντ, συγγραφέας της έκθεσης του Earth Policy Center στην Ουάσιγκτον.

«Η παραγωγή φιαλών για να καλυφθεί η ζήτηση εμφιαλωμένου νερού από τους Αμερικανούς απαιτεί πάνω από 1,5 εκατ. βαρέλια πετρελαίου ετησίως, ποσότητα αρκετή για να κινεί 100.000 αμερικανικά αυτοκίνητα για έναν χρόνο» αναφέρει η έκθεση. «Σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου 2,7 εκατ. τόνοι πλαστικού χρησιμοποιούνται για την εμφιάλωση νερού κάθε χρόνο.

Και η ειρωνία είναι ότι το 40% του εμφιαλωμένου νερού ξεκινά ως νερό της βρύσης, στο οποίο απλά προστίθενται μεταλλικά άλατα χωρίς σαφή οφέλη για την υγεία.

Ένας ακόμα παράγοντας είναι η επιβάρυνση των καταναλωτών με περιττά έξοδα, καθώς το εμφιαλωμένο νερό κοστίζει έως και 10.000 φορές περισσότερο από το πόσιμο νερό της βρύσης. «Με τιμή έως και 2,5 δολάρια ανά λίτρο, το εμφιαλωμένο νερό κοστίζει [στις ΗΠΑ] περισσότερο από τη βενζίνη» τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.

Όσον αφορά την κατά κεφαλή κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, πρώτοι έρχονται οι Ιταλοί με 184 λίτρα το χρόνο, περίπου δύο ποτήρια την ημέρα για κάθε Ιταλό. Ακολουθούν το Μεξικό με 169 λίτρα ανά κάτοικο ανά έτος, και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με 164 λίτρα.

Η ζήτηση αυξάνεται ταχύτατα και στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς το διάστημα 1999-2004 η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού υπερδιπλασιάστηκε στην Κίνα και τριπλασιάστηκε στην Ινδία.

Η έκθεση προειδοποεί, επίσης, ότι η ταχύτατη ανάπτυξη της βιομηχανίας εμφιάλωσης προκαλεί λειψυδρία σε ορισμένες περιοχές. Στην Ινδία, για παράδειγμα, η εμφιάλωση του νερού Dasani και άλλων ποτών της Coca Cola έχει δημιουργήσει πρόβλημα υδροδότησης σε πάνω από 50 χωριά.
πηγή: Newsroom ΔΟΛ

56
Υδάτινη Κατακόρυφος

Δείτε το βίντεο με τις καλύτερες δραστηριότητες και αξεσουάρ για τα καλοκαιρινά σας μπάνια:



Μία ωραία χαλαρωτική δραστηριότητα για το μπάνιο σας που εκμεταλλεύεται την έλλειψη βαρύτητας στο νερό και την οποία απολαμβάνω κάθε φορά που είμαι στη θάλασσα, είναι αυτό που ονομάζω υδάτινη κατακόρυφο. Είναι σαν την κατακόρυφο άσκηση που κάνουν κάποιοι στη στεριά, μόνο που είναι πολύ πιο εύκολη και ασφαλής, λόγω της μεωμένης βαρύτητας.

Επειδή είναι μία πρακτική που θα δυσκολέψει αρκετούς, διευκρινίζω ότι απευθύνεται σε νεαρότερες ηλικίες και σε άτομα που έχουν καλή εξοικείωση με το νερό.

Σημαντική για την επιτυχία της είναι η λεγόμενη κολυμβητική αναπνοή, που είναι κάτι πολύ απλό: Εισπνέεις από το στόμα και (το κυριότερο) εκπνέεις μέσα στο νερό με τη μύτη. Η εκπνοή με τη μύτη μέσα στο νερό, είναι ο μόνος τρόπος για να μην εισβάλλει το νερό στην μύτη σου. Και αν είναι μία φορά χρήσιμη στην κολύμβηση, η κολυμβητική αναπνοή είναι ακόμα πιο σημαντική στην υδάτινη κατακόρυφο, που το νερό εισέρχεται ακόμα πιο ορμητικά στη μύτη όταν είμαστε ανάποδα. Αυτό που κάνω δεν είναι να φυσάω συνέχεια με τη μύτη, αλλά να κρατώ μία ΠΙΕΣΗ στον αέρα της μύτης, ώστε να ισοφαρίζει την πίεση του νερού. Θα το καταφέρετε με τον καιρό μέσω της εμπειρίας σας.

Βέβαια ένα πρόβλημα της υδάτινης κατακόρυφου είναι ο περιορισμένος χρόνος που διαρκεί, όσο δηλαδή μπορούμε να κρατήσουμε την ανάσα μας. Αλλά και αυτά τα 10-30 δευτερόλεπτα που διαρκεί είναι αρκετά για να την απολαύσουμε.

Πώς να την κάνετε: Είναι πολύ σημαντικό να είστε σε βάθος νερού ως το στήθος, ώστε στην τελική θέση της κατακόρυφου να εξέχουν απ' το νερό μόνο τα πόδια, περίπου απ' το γόνατο και κάτω. Έτσι θα ισορροπήσετε ευκολότερα και δε θα ασκήσετε πίεση στην σπονδυλική στήλη. Αν για παράδειγμα την κάνετε σε βάθος ως το γόνατο, τότε δεν διαφέρει σε τίποτα με την στεριανή κατακόρυφο, που όπως είπαμε δεν είναι ασφαλής άσκηση. Το κεφάλι πρέπει να κοιτάει το βυθό, και όχι να είναι εντελώς ευθειασμένο με το σώμα.

Δείτε αυτό το δίλεπτο εκπαιδευτικό βίντεο για την υδάτινη κατακόρυφο που θα σας βοηθήσει να την πετύχετε ευκολότερα:

57
Γεια σου Γιώργο,

το Cascara Sagrada δεν το έχω ξανακούσει, τα άλλα γνωστά. Τα 3 τελευταία είναι στην κατηγορία συμπληρωμάτων που έχουν τίτλο την κατάσταση για την οποία προορίζονται και όχι αυτό που περιέχουν. Το "metal control" φαντάζομαι θα έχει χλωρέλλα μεταξύ άλλων. Για παράδειγμα εγώ τη χλωρέλλα την παίρνω χωριστά και καταναλώνω μεγάλες ποσότητες εδώ και χρόνια. Και η πηκτίνη είναι καλή για την αποτοξίνωση από βαρέα μέταλλα.

Τώρα στο ερώτημά σου αν μπορείς να τα πάρεις μαζί (την ίδια χρονική περίοδο), φυσικά και μπορείς. Είναι λίγες οι ασυμβατότητες μεταξύ συμπληρωμάτων, συνήθως σε μέταλλα, όπως για παράδειγμα ο χαλκός και ο ψευδάργυρος που δεν πρέπει να λαμβάνονται την ίδια μέρα, ο σίδηρος έχει επίσης ιδιοτροπίες. Κατά τ' άλλα ακολούθησε τις οδηγίες κάθε σκευάσματος και μην ανησυχείς για την ταυτόχρονη λήψη.

Δεν είναι όπως στα φάρμακα που θέλει προσοχή, τα συμπληρώματα είναι τροφές. Είναι σαν να μου λες "θα με πειράξει αν φάω μήλα μαζί με μπανάνα;" Η απάντηση είναι, σχεδόν ποτέ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.  :)

58
Καλησπέρα σε όλη την παρέα!
Κάποιος φυσιοπαθητικός μου πρότεινε τα παρακάτω σκευάσματα.

Aloe Vera (για εντερική υγεία)
Grapefruit pectin (για εντερική υγεία)
Pau D' Arco (για εντερική χλωρίδα και καταπολέμηση βακτηρίων και μικροβίων)
Cascara Sagrada (για δυσκοιλιότητα)
Candida Support (καταπολέμηση βακτηρίων, ιών και μυκήτων)
Metal control (αποτοξίνωση από βαρέα μέταλλα)
Brain Elevate (ενίσχυση νοητικών λειτουργιών, βελτίωση μνήμης)

Θα ήθελα να ρωτήσω:
1. εάν τα έχει χρησιμοποιήσει ή τα γνωρίζει κάποιος από εσάς
2. εάν επιτρέπεται η ταυτόχρονη λήψη πολλών διαφορετικών συμπληρωμάτων διατροφής  την ίδια μέρα?

Ευχαριστώ!
59
Σχετικά με τα DHA κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καλό είναι να έχετε και την σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας. Επίσης θα πρέπει να διακόπτεται τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, γιατί λεπταίνει το αίμα και αυξάνει τον κίνδυνο αιμοραγίας κατά τη γέννα.

Το ιδανικό χρονικό διάστημα για τη λήψη του διαβάζω ότι είναι στο 3ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης (με εξαίρεση τις τελευταίες 1-2 εβδομάδες όπως είπαμε), όπου η εγκεφαλική ανάπτυξη του εμβρύου φθάνει στο αποκορύφωμα και χρειάζεται αρκετό DHA. Η δόση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 1000 mg ημερησίως. Και τα μισά να παίρνει κάποια εγκυμονούσα μια χαρά είναι.


Σελίδες με επιπλέον πληροφορίες:

https://www.verywellfamily.com/do-pregnant-women-need-dha-supplements-2759810

5 Key Benefits of DHA During Pregnancy https://blog.theralogix.com/dha-during-pregnancy/


60
Ένα πολύ καλό συμπλήρωμα για εγκύους είναι τα ιχθυέλαια με υψηλή αναλογία DHA.

Σήμερα βγήκε έρευνα που απέδειξε ότι μειώνεται η πιθανότητα πρόωρου τοκετού κατά 50% αν η εγκυμονούσα λαμβάνει 1000mg DHA τη μέρα, σε σχέση με λήψη μόνο 200mg DHA!

Και δεν είναι μόνο αυτό... Μειώνονται και οι πιθανότητες για νευρολογικά προβλήματα στο νεογνό.

Διαβάστε την έρευνα, παρουσιάζει εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Δύο συμπληρώματα της iherb που είναι πλούσια σε DHA είναι αυτά:
https://gr.iherb.com/pr/California-Gold-Nutrition-Prenatal-DHA-for-Pregnant-Nursing-Mothers-450-mg-60-Softgels/88811
https://gr.iherb.com/pr/California-Gold-Nutrition-DHA-700-Fish-Oil-Pharmaceutical-Grade-1-000-mg-30-Fish-Gelatin-Softgels/82846

Όμως έκανα τεστ να τα τοποθετήσω στο καλάθι και δεν τα δέχεται για αποστολή σε Ελλάδα.

Ένα συμπλήρωμα που κυκλοφορεί στα ελληνικά φαρμακεία και έχει ικανοποιητικότατη ποσότητα DHA ανά κάψουλα (480mg!) είναι το Minami MorDHA Prenatal

Νομίζω αυτή είναι η καλύτερη λύση για υποψήφιες μανούλες. :)
Pages: 1 2 3 4 5 [6] 7 8 9 10